A
Anonymous (8364)
Üstümde ağır bir stres var. Bugün nedense kendimi öyle bir çıkmazda hissettim ki anlatamam. Devamlı her şey yoluna girecek diyerek kendimi kandırıyorum. İçimde bir nebze umut var bundan dolayı devam ediyorum ama o umut gidince gene çıkmaza giriyorum. Normalde derdimi anlatmam anlatırsam sanki ilgi budalası gibi görüneceğimi düşünürüm ama yanıldığımı fark ettim derdini anlatmayınca, içinde biriktirince her şey üstüne daha çok geliyor. Ama derdimi anlatıp beni anlayacak birisini sanki bulamayacakmışım gibi hissediyorum. Sanki hiç sevilmeyecek öylesine insanların konuştuğu bir insan olarak kalacağımı, hiçbir kıymet ve değerimin olmayacağını düşünüyorum böyle düşünmek istemesem bile işin sonu beni hep bu düşünceye getiriyor. Bu yazı yanlış anlaşılmasın sadece içimi dökmek istedim şu aralar kendimi insanlardan uzaklaşmış hissettiğim için buraya derdimi anlatıp içimi dökmem daha makul geldi.
