Aileme Katlanamiyorum

[gbbybdb]

merhaba sadece icimi dokmek icin oylesine yaziyorum. ailemden ayri yasabilecek bir durumda degilim su an her biriyle iletisim kurdugumda ayri ayri canim sıkılıyor daraliyorum. lise yillarimda daha katlanabilir oluyordu ya da bilmiyorum sabrim kalmamistir artik ama cok daha fazla hassaslastigimi hissediyorum. babamin agzindan cikan her bir kelime acayip sinirimi bozuyor. belli bir yasa geldim artik biraz bile olsun saygi gormek istiyorum. odama kapiyi calmadan girdiklerinde bile sinirden kafayi yiyorum. kirk kere soylememe ragmen dinlemiyorlar cunku saygi duymuyorlar adam yerine koymuyorlar. abim ve kardesimle saglikli bir iliski yurutmek istiyorum ama iyi yakinli davransam nerde durmalari gerektigini bilmiyorlar. sinirlenince sınır bilmeden agizlarina geleni soyleyip kırıyorlar. dediklerine kirilmaktan cok hayal kirikligina ugramak uzuyor yipratiyor. babamla hicbir zaman anlasamadik ama annemle sudan sebeplerle kavga etmekten de cok yoruldum. eski ben gercekten umursamazdi bu kadar belki ama sinirima yaklasmis gibi hissediyorum. her seyime laf yiyorum kiyafetim notlarım kilom oturusum kalkisim yuruyusum oksurusum vs. her gun aglama krizlerine giriyorum. ama baska secenegim olmadigi icin iletisimi kesemiyorum. kendimi nasil koruyabilirim bilmiyorum. her dediklerinde daha cok ozguvenim kirilip omzuma yuk biniyor gibi hissediyorum cok yoruldum. buraya kadar okuduysaniz tesekkurler sadece bir yere yazmak istedim

 

[Blabla]

Şunu bil ki hiçbir şey sonsuza kadar sürmüyor.. Elbet bir gün hayatının akışı senin istediğin gibi gidecek. Allah yardımcın olsun gerçekten bazen aileler sinir streslerini bahane edip düşünmeden davranabiliyorlar. Seninle aynı durumu yaşadım ve düşüncelerimin çoğunun saçma ve gereksiz bulunduğu, şımarık davrandığimi düşündükleri söylendi defalarca kez. Gerçekten yasamak istemiyordum çünkü kendi evimin içinde kaçıp rahatlayabileceğim hiçbir alan yoktu. En nihayetinde korkunc bir sürü şey yaşadım ve ailem elimi tuttu ve bu süreçte onlara karşı rahatsız olduğum konularda daha net oldum. Böylece kendi alanımı kendim inşaa ettim.

Gönderi otomatik olarak birleştirildi: 17 Şub 2024

Şunu bil ki hiçbir şey sonsuza kadar sürmüyor.. Elbet bir gün hayatının akışı senin istediğin gibi gidecek. Allah yardımcın olsun gerçekten bazen aileler sinir streslerini bahane edip düşünmeden davranabiliyorlar. Seninle aynı durumu yaşadım ve düşüncelerimin çoğunun saçma ve gereksiz bulunduğu, şımarık davrandığimi düşündükleri söylendi defalarca kez. Gerçekten yasamak istemiyordum çünkü kendi evimin içinde kaçıp rahatlayabileceğim hiçbir alan yoktu. En nihayetinde korkunc bir sürü şey yaşadım ve ailem elimi tuttu ve bu süreçte onlara karşı rahatsız olduğum konularda daha net oldum. Böylece kendi alanımı kendim inşaa ettim.

Ayrıca sakın umursamaz davranma çünkü bastırdığın her duygu bir şekilde patlak veriyor ve bundan zarar görüyorsun.