Geçmişin Izleri...

[ponywinx]

ortaokulda anneme her gün ağlardım beni neden sevmiyorlar diye, ama okula gidince dünyanın en neşeli en güler yüzlü en anlayışlı en yardımsever kızı olurdum Mlb Marinette saflığı vardı bende (Marinette severim) dalga geçerlerdi dışlarlardı benden nefret ederlerdi, dış görünüşümle dalga geçerlerdi, hoca sınıfta yokken herkes gruplaşırdı ben yalnız kalırdım, başka biri günaydın dese anında cevap verecek kişiler beni duymazdan gelirdi, okulun popüler çocuğundan hoşlandığım ortaya çıktı diye herkes dalga geçmişti, hala içimde yaradır ama ben de onlara inat her şeye katılırdım, kendimi geri çekmezdim dobra dobra konuşurdum oh olsun bana o kadar kırıcı şey yaptılar hepsini hak ettiler dış görünüşümle alay ederlerdi ama pasif davranıp sevdiğim şeyleri yapmaktan vazgeçmezdim okulun son günü falan makyaj yapardım ses edemezlerdi, zamanla güzelleştim, sevildim insanlar bana yardımcı olmaya başladı yalnız otururken birden gelip samimi davranmaya başladı ama hala küçücük bir şeyde insanlar nefret püskürtecekmiş gibi geliyor, hala aynı şeyleri yaşayacakmışım gibi tedirgin oluyorum ben de o yüzden bazen... biliyorum 22 yaşıma gelmişim o zamanlar da ergenlikti ve victim da bendim ama yine de bana bunları yapmaya hakları yoktu umarım karma onları bulmuştur...

 

[ponywinx]

Yahu bu insanlar niye böyle küçükken zorbalık yapacak kişilikte oluyorlar? Deccal mi büyütüyor bunları? Ben okula gitmeden annem sürekli kimseye karışma, biri de sana karışırsa bana söyle diye her sabah bıkmadan tembihliyordu. Hiç mi aileleri öğüt vermiyor umarım karmayı bulmuşlar ve akılları başlarına gelmiştir. Yoksa bunların çocukları da böyle yetişecek. Sana da çok geçmiş olsun. Özgüvenin için ve kendini geri çekmediğin için seni tebrik ediyorum.

çok teşekkür ederim sana evet kendimi asla geri çekmedim çünkü dedim ki madem nefret edeceksiniz sinirinize dokunayım bari,kendimle gurur duyuyorum kimseye bakmadan istediğimi yaptığım için pasif davanmayıp özgüvenli olduğum için.

 

[Sweet Mimosa]

dokunayım bari,kendimle gurur duyuyorum kimseye bakmadan istediğimi yaptığım için pasif davanmayıp özgüvenli olduğum için.

Gayet de iyi yapmışsın bu arada.Ama herkes böyle olmuyor maalesef.Çoğu kişi bu ezik zorbalara birşey yapamıyor dislanma korkusundan.Agizlarina s!ççaksin aslında bu zorbalarin.

 

[ponywinx]

Gayet de iyi yapmışsın bu arada.Ama herkes böyle olmuyor maalesef.Çoğu kişi bu ezik zorbalara birşey yapamıyor dislanma korkusundan.Agizlarina s!ççaksin aslında bu zorbalarin.

evet o izleyenlerin bir kısmı dışlanma korkusuyla hiç bir şey yapmayanlar ama o zorbalar aslında içlerinde çok ezik ve küçücük bir şey yapsan devrilecek yıkılacak insanlar zamanında niye hadlerini bildiremedim ki inan ben de bilmiyorum ama şu var gayette iyi yapmışım oh olsun onlara

 

[Sweet Mimosa]

evet o izleyenlerin bir kısmı dışlanma korkusuyla hiç bir şey yapmayanlar ama o zorbalar aslında içlerinde çok ezik ve küçücük bir şey yapsan devrilecek yıkılacak insanlar zamanında niye hadlerini bildiremedim ki inan ben de bilmiyorum ama şu var gayette iyi yapmışım oh olsun onlara

Geçmişe geri dönebilsem keşke kendilerini Netflix dizisinde sanan ergenlerden başka bir şey değiller

 

[ponywinx]

Geçmişe geri dönebilsem keşke kendilerini Netflix dizisinde sanan ergenlerden başka bir şey değiller

halbuki onların havalı gözükmesinin tek nedeni senaryo tek dileğim layığını bulmaları...

 

[ponywinx]

Okul öncesi önemi diyelim. Aileleri 0-6 yaş arasında görüp engelleyememiş. Ya fazla şımartmış ya da sosyal ortamlardan izole etmiş aşırı korumacı olmuş davayı çakamamış. İlkokulda öğretmenler ellerinden geldikçe sosyametrik statü analizi yapmak isterler çalışırlar ancak hem 40 öğrenciye okuma yazma öğretmek hem bunlarla ilgilenip pdr bildirmek zordur. O yüzden biz okul önceciler daha iyi saptarız. Etkinlikler yaparız. En sevdiğin arkadaşının resmini yapıştır ya da boya gibi. Bir isim çok çıkar. Lider çocuktur herkes sever. Bir çocuk çıkar sevenide boldur sevmeyenide tartışmalıdır. Reddedilen çocuklar vardır çok fazla olumsuz oy alır. İhmal edilmiş çocuk ise dışlanmıştır genelde hiç arkadaşları olmaz. Ortalama çocuk normaldir. Biz bunları saptayıp elimizden geldiğince ortamı düzenlemeye çalışırız. Olmuyor mu ? PDR yönlendirip onlara bırakırız. Türkiyede bunları yapmak çok zor orası ayrı konu. Veli tribi ve gıcıklığı denen bir şey var. Sanki çocuğuna deli dedik. Aptal saptal triplere girerler. Çocuklar acımasızdır. Öğretmenine dahi zorbalık yapabilir ve bunu hak görürler. Öğretmene nasıl yaparlar. Ailelerini doldururlar. Bazıları çok mükemmel senaryo uydurur. Bu konularda bilinçli veli gelir sakince konuşur ama bizde bıçaklıyorlar. Haberi çıkmıyorlar diye gormuyor kimse ama bağcılarda okudum kaç öğretmenim bıçaklandı dövüldü. Özellikle erkek öğretmenler direk dövülüyor zaten. Bu yüzden bazen ne yazık ki öğretmenlerde zorbalık da izleyici olmayı seçiyorlar. Ya yaşa ya öl felsefesi var. Bazı şehir ve ilçelerimizde

çok haklısın yazdıklarında öğretmenler birazcık mücadeleci ve idealist olmayı seçse keşke evet veli gıcıklığı binbir türlü veli profili var ama en azından çabalarını görmüş olurduk bana kalırsa dışlanan çocuğu çocuk psikoloğuna götürüp imkan varsa başka okula yazdırmak çünkü psikolojisi düzelmezse yine aynı şeyleri yaşama ihtimalleri olabilir diye düşünüyorum ben. dediğin gibi çocuklar acımasız ben sessiz olmadığım halde böylelerdi düşün bir de sessiz olanları var ve sessiz olanlara nasıl olsa sessiz diye daha çok üstlerine gidiliyor + olarak yazmadım ama o zamanlarda nankörlükte çok gördüm o yaşlarda iyilik çabuk tüketiliyor ve unutuluyor maalesef

 

[ponywinx]

Özel okul öğretmenleri mecbur izleyici oluyorlar olmazsan müdür mobbingi veli bastırması derken istifa veriyorlar. O yüzden hep fikrim çocukların devlet okuluna gitmesinden yanadır. Özel okul öğretmeni çocuktan çok veliyi tatmin etmeye odaklanır. Dışlanan çocuğu başka okula göndermek işe yaramaz çünkü bazen asıl sebep çocuğun kendi karakteride olabiliyor. İlk PDR gönderilir. PDR gerekirse çocuk psikoloğuna yönlendirir. Bunun aşamaları var. PDR de dahi çıldıran veliye psikolog dersek yüksek ihtimalle çocuğunu eve dönünce azarlamaya dövmeye sosyalliğe zorlar. İlk önce veliye haber verilmez. Çocuğun sorunu evde başlıyorsa haber verilir. Öğretmenliğe yan gel yat meslek derler ama çok zor. Ciddi bir sabır psikoloji istiyor. Hele okul öncesi ve sınıf öğretmenleri veliler tarafında sürekli zorbalığa uğruyorlar. Bakıcı muamelesi görüyorlar. Veliler ortaokula kadar okul kurumuna çocuk başımdan gitsin yeter diye düşünüyorlar. Anca lisede üniversite kaygısı girince iyi öğretmen diye dolanırlar. 2 branş olarak harcanan bizler oluyoruz. Zorbalık çok derin bir konu ve araştırmalara göreve başlangıc yaşı 0-6 yaş arasında. Belirtiler görüldüğü an engellenmeli büyüyünce zihniyeti değiştirmek çok zor. Yedisinde neyse yetmişindede odur sözü bazen çok anlamlı geliyor. Erken çocukluktan çıktığı evre 7 yaş. Bizim ülkede yine genel olarak sözlü evrede Finlandiya İsveç gibi ülkelerde artık öldürme aşamaları başladi. Çok küçük yaştaki çocuklar yapıyor birde. Bu ülkelerde eğitimin gelişme sebebide bu halklarını iyileştirmeye çalışırken oluyor. Bizde düzeltme ne arasın tabi. O yüzden olduğumuz yerde sayiyoruz

doğru söylüyorsun biz olduğumuz yer de sayıyoruz ben babamın işi dolayısıyla devlet okulundaydım çünkü istesem de başka okul yoktu, ancak özel okul olmadığı halde neden hocalar seyirciydi anlamıyorum, 7sin de neyse 70inde de sözü çok doğru, bazıları vicdan azabı çekiyorlardır diyorlar da bu geçmişte kötü şeyler yapanlar için sadece bu değil gram katılmıyorum böyle diyen kendini avutuyordur sadece bin de bir belki, veli konusunda haklısın direkt zorlarlar bilinçsizlerse eğer bu konuda çok bilgilisin ve tecrübelisin, yazdıklarından bunu anladım

 

[ponywinx]

Tecrubeliden çok tramvalıyım diyelim. Zorbalığa uğrayıp iyi niyet sanan o salaklar var ya onlardan biri benim. Bana zorbalık yapanların ailelerinide biliyorum. Birazda formasyon bilgisi ile birleşince aydınlanıyorsun. Terapide boyuna anlatıp ağlıyom maddi imkanin varsa öneririm. Geçmişte çakmadigim baya salaklık varmış.

kıyamam bebeğim sana sen çok iyiymişsin... ben de hiç hak etmeyen kişilere iyilik yardım yapıyordum düşün en azından sen iyilik sanıyormuşsun yanlış anlamışsın tabi kendi acımı daha çok büyütmüyorum yanlış anlama sadece geçmişte slktm diyerek kendini kötü hissetme daha beterleri vardı burada demek istiyorum sadece, günden güne iyileşiyorum aslında ama bir terapi alsam hiçte fena olmaz o zamanlar aileme psikolog diye yalvardım ama yok hastaların hasta ettikleri gider yok ilaç verirler ruh gibi olursun yok rehber hocasına götürmeler (rehber hocası harika bir kadındı bu arada) resmen götürmemek için çırpındıkları için hem içimde ukte kaldı hem de hevesim kırıldı gibi bir şey oldu hani heyecanla bir şey beklersin ama o an olmaz da sonra olur ancak aynı duyguyu hissedemezsin ve içindeki inat duygun birden kabarır patlar ve istemezsin ya hani(halbuki çok istediğin bir şeydir) öyle bir durum ben de ki... anlayabilir misin bilmiyorum ama

 

[ponywinx]

Bende gizli gidiyom zaten. En büyük faydası bazı hissettiklerini asla anlatamıyorsun ya da tramvalarini tam fark etmiyorsun o konuda yardımcı oluyor ki bu cidden büyük nimet. 2 seansta bile neden bu şeyleri fark etmemişim diye düşündüm. Seni anlıyorum ama yinede düşün. Sen yinede özgüvenini korumuşsun ben hiç koruyamadim hatta b.k gibi insanları hayatima alarak daha da berbat ettim ama ne diyim vardır bundada hayır diyip yola bakmak gerek. Bazen bazı şeylere gücümüz hevesimiz kalmasada uğraşmalıyız bence. Nasıl iyi hissedersen onu yap ve en önemlisi mutlu ol 🩷

Çok teşekkür ederim sana sen de mutlu ol çok mutlu ol birtanem tavsiyen için de ayrıca çok teşekkür ederim sana