Bir arkadaşım var ve ona yol gösterdiğim için kendimi kötü hissediyorum.
Üniversitede arkadaş olduk ve ilk iletişim sağlayan kişi her zaman o ve takılmak/görüntülü görüşme yapmak istiyor. Başlangıçta bunu gerçekten takdir ettim. Arkadaşlığa değer veren bir arkadaşa sahip olmak güzel bir duyguydu benim için.
Ama üzerinden yıllar geçti ve onu yıllardır görmüyorum. Şu anda yüksek lisans yapıyorum, bu yüzden bir sürü yeni arkadaş edindim ve artık daha yaşlıyım, bu yüzden hayatıma devam etme ve günümü yaşamak için daha fazla arzu hissediyorum. Ama yine de görüntülü görüşmeye devam etmek istiyor ve bana her zaman nasıl olduğumu soran mesajlar gönderiyor.
Hiçbir zaman çok yakın olmadık ama yine de mesajlarına yanıt verdim ve görüntülü görüşmeler yaptım. Bazen görüşmek güzeldi ama şu anda yüksek lisansta olduğum için ders çalışabilecekken zamanımı boşa harcıyormuşum gibi hissettim.
ve görüşüp son havadisleri almak ve benzeri şeyler yapmak için mesaj atmaya devam ediyor. Onun duygularını incitmeden arkadaşlığımızı bitirmek istediğimi ona nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum. Bunu yapmanın çok zor olduğunu düşünüyorum çünkü arkadaşıma acı verebilir ama hayalet olmaktan daha iyidir, değil mi?
Yoksa ghosting daha iyi olan seçenek mi?
K: pannchoa
