BEN KORE’DE YAŞAMAYI SEVMİYORUM, YALNIZ BEN MİYİM?
Bu, sadece şu anki sosyal ortam yüzünden söylediğim bir şey değil.
Küçüklüğümden beri hep böyle hissettim.
Kendi ülkem olmasına rağmen, burada yaşamak boğucu geliyor.
Tabii ki, kısa bir süre yurt dışında yaşadım, oranın ne kadar konforlu ve güvenli olduğunu biliyorum.
Ama yine de, Kore’de yaşamak sanki aşırı korumacı bir kayınvalidenin gözetimi altında sıkışıp kalmak gibi.
Boğucu ve burada yaşamayı gerçekten sevmiyorum.
- [+151, -3] Yurt dışında yaşamak kolay geliyor çünkü orada yabancısın. Gerçekten göç edip tam vatandaş olursan, muhtemelen yine farklı ama o ülkeye özgü yeni zorluklar yüzünden hayal kırıklığına uğrarsın.
- [+92, -3] Çünkü orada kısa süre kaldın. Ben de aynı şekilde hissetmiştim; yurt dışındayken özgür hissediyorsun, gerçeklikten biraz kaçabiliyorsun. Ama göç edip o ülkenin vatandaşı olunca, o senin gerçekliğin oluyor. Sonuçta aynı oluyor.
- [+91, -29] Açıkçası, Kore yaşanacak iyi bir ülke ama sorun insanlar… Geçmişteki iyi, samimi insanlar neredeyse kalmadı ve Kore’de yaşamak istemememin sebebi bu insanlar.
- [+49, -11] Herkes birbirinin kopyası, bireysellik yok, sürekli müdahale, dış görünüşü yargılama, istenmeyen tavsiyeler, uzun çalışma saatleri… Kore’de sevmediğim çok şey var. Ama tüm ülke 7/24 insanları çalıştırmak üzerine kurulu olduğu için, kolaylık açısından bir numara.
- [+41, -14] Avrupa’da yaşadım ve Batı ülkelerinde de birçok sorun var, bu yüzden onların Kore’den daha iyi olduğunu söyleyemem. Ama kültür olarak Kore’de gerçekten nefret ettiğim çok şey var; özellikle herkesin birbirini kopyalaması, sürekli nasıl algılandığına takılması, bireysellik eksikliği, körü körüne trendleri takip etme ve her yaşta ne başarılması gerektiğiyle ilgili beklentiler. Bunlardan gerçekten çok nefret ediyorum.
K: Pannchoa
