- Katılım
- 22 May 2023
- Mesajlar
- 1,140
- Tepki
- 4,037
- Puan
- 283
Hem buralar hem de ben uzun zamandır sessizdim. Sizleri merak ediyorum. Nasılsınız, neler yapıyorsunuz?
Siz söylemeden ben söyleyeyim
Ben çok iyiyim şuan. Son 4-5 ay baya kötüydü benim için. Ama o zaman yaşadıklarım sayesinde şuan daha iyiyim. Ekim ayında baya toparladım kendimi. Yaşadığımız zorlukların bize güç olarak geleceğine inanıyorum ben ve bende de hep öyle oldu. Hayatımdan birkaç kişiyi çıkardım. Çıkarmaya cesaret edemediğim ve değer verdiğim insanlardı ancak her şey karşılıksız değilmiş. Verdiğim değerin karşılığı nankörlük oldu. Bu yüzden devam ettirmenin ve iyi insan gibi davranmanın bi önemi yokmuş. Hayatımdan çıkardığım için çok memnunum. Bir daha tanışmayacak yabancılarız artık.
Yazın bir işe girdim. 3 ay boyunca çalıştım. Çok ama çok zorlandım. Sadece iş olarak değil. Bir kadına olan bakış açıları, sırf çalışansın diye memurların ve orada uzun süredir çalışan diğer çalışanlar tarafından çokça küçük görüldük, hep ezmeye çalıştılar. Çalışma hayatının zorluğunu bambaşka hayatların da olduğunu çok iyi anladım. Hayattan beklentilerim değişti. Hayat bize istediğimiz hayatı sunmuyor. Sunduğu hayatı sevmemizi istediğini düşünüyorum. En azından yazın böyleydi. Ben de yaşadığım zorlukları sevmeye başladım. Bu bakış açısıyla o zorlu dönemden kurtuldum diyebilirim.
Her neyse çok konuştum. Söz sizde
Siz söylemeden ben söyleyeyim
Ben çok iyiyim şuan. Son 4-5 ay baya kötüydü benim için. Ama o zaman yaşadıklarım sayesinde şuan daha iyiyim. Ekim ayında baya toparladım kendimi. Yaşadığımız zorlukların bize güç olarak geleceğine inanıyorum ben ve bende de hep öyle oldu. Hayatımdan birkaç kişiyi çıkardım. Çıkarmaya cesaret edemediğim ve değer verdiğim insanlardı ancak her şey karşılıksız değilmiş. Verdiğim değerin karşılığı nankörlük oldu. Bu yüzden devam ettirmenin ve iyi insan gibi davranmanın bi önemi yokmuş. Hayatımdan çıkardığım için çok memnunum. Bir daha tanışmayacak yabancılarız artık.
Yazın bir işe girdim. 3 ay boyunca çalıştım. Çok ama çok zorlandım. Sadece iş olarak değil. Bir kadına olan bakış açıları, sırf çalışansın diye memurların ve orada uzun süredir çalışan diğer çalışanlar tarafından çokça küçük görüldük, hep ezmeye çalıştılar. Çalışma hayatının zorluğunu bambaşka hayatların da olduğunu çok iyi anladım. Hayattan beklentilerim değişti. Hayat bize istediğimiz hayatı sunmuyor. Sunduğu hayatı sevmemizi istediğini düşünüyorum. En azından yazın böyleydi. Ben de yaşadığım zorlukları sevmeye başladım. Bu bakış açısıyla o zorlu dönemden kurtuldum diyebilirim.
Her neyse çok konuştum. Söz sizde