İç Döküş Ve Pişmanlıklarım (Tetikleyici Içerik)

[Blabla]

Merhabalar... Nasılsınız? Ben pek iyi değilim. Kendimi mutlu sanıyordum ama aslında değilmişim. Her şey bir buçuk yıl önce gencecik yaşımda o insana "evet" dememle başladı. Evlendik ve ben çok mutlu olacağım sandım. Ailem beni defalarca uyarıp kararımdan dönmem için ısrar ettiler ama ben onları dinlemedim.. Keşke dinleseydim seni anne.
Evliliğimizin ilerleyen zamanlarında eşimin ailesine tapan, kadın milletini bir hiç olarak gören ve ezme hayaliyle yanıp tutuşan, cimri ve kaba bir "hödük" olduğunu farkettim. Nişanliyken yine bana yaptığı yanlışlar oluyordu ama her seferinde elinde çiçeğiyle gelip bana yalvarıyordu. Hayatıma giren ilk erkekti ve benim onun romantik jestleriyle her defasında ayaklarım yerden kesiliyordu. Onu bırakmak istemedim. Fakat bir gün, kayinpederim olan kişinin bütün aileme hakaretler yağdırdığını, sevdiğim herkesi aşağıladığını farkettim. Eşimle telefonda konuşuyorlardı ve beraber bu işi yapiyorlardi. Ve ben o gün, tüm eşyalarımı alıp evi hemen terk ettim. Böyle bir şeyi hazmetmem mümkün değildi. Fakat daha sonralar ailem eşimin özrünü kabul etti ve arayı düzelttiler.
Zaman geçtikçe bana karşı daha saygısız bir insan olmuştu. Fakat ben onun altında ezilmek istemiyordum. Evde, kendi dünyamda mutlu bir insan olmaya çalışıyordum. Kendimi kandırıyordum hastayken kaynattığı bir fincan süt için bile ona hatrini gözetir şekilde yaklaşıyordum. O bir fincan süt beni haftalarca mutlu ediyordu. Fakat beni hep ezmeye çalışmasından dolayı tam beş kere boşanmaktan döndüm. Benim ona yaptığım fedakarlıkları ve kendimden hep feda etmemi onun yapmadığını ve yapmış gibi davranarak beki kandırdığını farketmem çok zaman almıştı.... Bu son bir kaç ayda geceleri sürekli düşünmeye başladım. Uyuyamıyordum. "Benim istediğim hayat bu mu? Yıllar boyunca yanımda uyuyan şu adama nezaket kazandırmaya mi çalışacağım? Neden tamamen ona bağlanmamı ve kendimi hiçe saymamı istiyor?" Hayatımı o kadar kötü etkiliyordu ki, zamanla kişiliğimin daha buruk, olaylara karşı daha karamsar biri olduğumu farkettim. Dört tel saçım beyazlamıştı yirmi yaşımda sıkıntı ve stresten bir dişimi de kaybettim.
Ve benim için dönüm noktası, günün birinde sırf para için vücudumun çeşitli yerlerinde morluklar bırakması oldu. Artık beni tehdit ediyor, vurmaya kalkıyor ve korkutuyordu. Bana yaptığı psikolojik şiddeti artık fiziksele dökmeye başlamıştı. Kollarımdaki ve bacaklarımdaki morlukları incelerken, Merve Veziroğlu' nun videosuna denk geldim. Hikayemiz çok benziyordu ve bu adama sabretmeye devam edersem sonum da Merve abla gibi olacaktı. Morluklarımla tekrar bakıştım, onun beni dövmeye çalıştığı anlar aklıma geldi. Sonra kendimi kades uygulamasıyla bakışırken buldum. Bu uygulamayı indireceksem, işte o zaman artık bu evlilik bitmeliydi. Eşyalarımı topladım ve güzeller güzeli canım ailemin desteğiyle baba evine döndüm. Hala bana yalvarıyor biliyor musunuz? Sana çok aşığım seni asla bırakmayacağım falan diyor. Artık onun süslü yalanlarına inanacak halde değilim. Şuan davam henüz görülmedi ama çekişmeli olacak gibi görünüyor. Hayatımda hiç bu kadar beni mahveden şeyler yaşamamıştım. Şiddet kelimesinden uzak büyüdüm ve şimdi kendimi bir narsistin ellerine bıraktım. Şuan her şey çok zor. Etrafımdaki 30+ yaş kişilerin de beni geçimsiz olmakla suclayacağından eminim......

 

[Lili Beth]

Merhabalar... Nasılsınız? Ben pek iyi değilim. Kendimi mutlu sanıyordum ama aslında değilmişim. Her şey bir buçuk yıl önce gencecik yaşımda o insana "evet" dememle başladı. Evlendik ve ben çok mutlu olacağım sandım. Ailem beni defalarca uyarıp kararımdan dönmem için ısrar ettiler ama ben onları dinlemedim.. Keşke dinleseydim seni anne.
Evliliğimizin ilerleyen zamanlarında eşimin ailesine tapan, kadın milletini bir hiç olarak gören ve ezme hayaliyle yanıp tutuşan, cimri ve kaba bir "hödük" olduğunu farkettim. Nişanliyken yine bana yaptığı yanlışlar oluyordu ama her seferinde elinde çiçeğiyle gelip bana yalvarıyordu. Hayatıma giren ilk erkekti ve benim onun romantik jestleriyle her defasında ayaklarım yerden kesiliyordu. Onu bırakmak istemedim. Fakat bir gün, kayinpederim olan kişinin bütün aileme hakaretler yağdırdığını, sevdiğim herkesi aşağıladığını farkettim. Eşimle telefonda konuşuyorlardı ve beraber bu işi yapiyorlardi. Ve ben o gün, tüm eşyalarımı alıp evi hemen terk ettim. Böyle bir şeyi hazmetmem mümkün değildi. Fakat daha sonralar ailem eşimin özrünü kabul etti ve arayı düzelttiler.
Zaman geçtikçe bana karşı daha saygısız bir insan olmuştu. Fakat ben onun altında ezilmek istemiyordum. Evde, kendi dünyamda mutlu bir insan olmaya çalışıyordum. Kendimi kandırıyordum hastayken kaynattığı bir fincan süt için bile ona hatrini gözetir şekilde yaklaşıyordum. O bir fincan süt beni haftalarca mutlu ediyordu. Fakat beni hep ezmeye çalışmasından dolayı tam beş kere boşanmaktan döndüm. Benim ona yaptığım fedakarlıkları ve kendimden hep feda etmemi onun yapmadığını ve yapmış gibi davranarak beki kandırdığını farketmem çok zaman almıştı.... Bu son bir kaç ayda geceleri sürekli düşünmeye başladım. Uyuyamıyordum. "Benim istediğim hayat bu mu? Yıllar boyunca yanımda uyuyan şu adama nezaket kazandırmaya mi çalışacağım? Neden tamamen ona bağlanmamı ve kendimi hiçe saymamı istiyor?" Hayatımı o kadar kötü etkiliyordu ki, zamanla kişiliğimin daha buruk, olaylara karşı daha karamsar biri olduğumu farkettim. Dört tel saçım beyazlamıştı yirmi yaşımda sıkıntı ve stresten bir dişimi de kaybettim.
Ve benim için dönüm noktası, günün birinde sırf para için vücudumun çeşitli yerlerinde morluklar bırakması oldu. Artık beni tehdit ediyor, vurmaya kalkıyor ve korkutuyordu. Bana yaptığı psikolojik şiddeti artık fiziksele dökmeye başlamıştı. Kollarımdaki ve bacaklarımdaki morlukları incelerken, Merve Veziroğlu' nun videosuna denk geldim. Hikayemiz çok benziyordu ve bu adama sabretmeye devam edersem sonum da Merve abla gibi olacaktı. Morluklarımla tekrar bakıştım, onun beni dövmeye çalıştığı anlar aklıma geldi. Sonra kendimi kades uygulamasıyla bakışırken buldum. Bu uygulamayı indireceksem, işte o zaman artık bu evlilik bitmeliydi. Eşyalarımı topladım ve güzeller güzeli canım ailemin desteğiyle baba evine döndüm. Hala bana yalvarıyor biliyor musunuz? Sana çok aşığım seni asla bırakmayacağım falan diyor. Artık onun süslü yalanlarına inanacak halde değilim. Şuan davam henüz görülmedi ama çekişmeli olacak gibi görünüyor. Hayatımda hiç bu kadar beni mahveden şeyler yaşamamıştım. Şiddet kelimesinden uzak büyüdüm ve şimdi kendimi bir narsistin ellerine bıraktım. Şuan her şey çok zor. Etrafımdaki 30+ yaş kişilerin de beni geçimsiz olmakla suclayacağından eminim......

Canim benim yazdiklarini okudum inan senin adina cok uzuldum karsindaki oldukca toxic bi karakter ve senin onsuz yasayamayacigini dusunuyor ve en kotusu sana siddet uyguluyor bosan demek kolay ama turkiye gibi mahalle baskisinin oldukca yogun oldugu bir toplumda bosanmakta ha diyince olmuyor maalesef aileni arkana al dicem tabii ailen bu duruma ne diyor bilmiyorum ama degillerse de sunu bil ki biz forumdaslarin senin yanindayiz herhangi kafa karisikligin ic sikintin oldugu durumlarda buraya yaz birlikte gucluyuz

 

[fosforlucevriye]

Zaten ne yapman gerektiğini ve yapmazsan işin nerelere gideceğini sen bizden daha iyi biliyorsun. Umarım çevrenin baskısı seni yolundan dondurmez ve olabilecek en kısa ve kolay şekilde bu iş biter. Kendine çok dikkat et, bize de haber etmeyi unutma. ❤❤❤

 

[ahjummademebozuluyorum]

Canım ya, neler yaşanmışsın. İnan çok çok üzüldüm. Bir insanın bu kadar ağır şeyler yaşaması zaten çok yıkıcıyken bir de bu muameleye eşi tarafından maruz bırakılması daha da üzücü ve yıkıcı. Belki de toplum tarafından devamlı bu empoze edildiği için evliliği korumanın önemine inanırım çoğu zaman. Ama bu önemin iki kişinin sevgi, saygı, güven ve fedakarlığından geldiğini de unutmam. Bunlar bir evlilikte mevcut değilse kimse hayatını mutsuzluklar içinde sürdürmemeli. Sen en iyisini yapıp alınması gereken kararı almışsın. Karşı taraf belli ki bu süreci senin için zorlaştıracak. Bir de hepimizin etrafında olan çok bilmiş "ben neler neler çektim ama yuvamı yıkmadım" kişileriyle uğraşmak gerekecek. Ama ne olursa olsun sakın vazgeçme kararından. İnsanlar kolay kolay değişmez. Sevgi herkesi değiştirip iyi birine dönüştürmez. Umarım bu süreci olabildiğince sıkıntısız atlatır ve bundan sonraki hayatını değerini bilen ve seni seven insanlarla mutlu bir şekilde geçirirsin.

 

[canimbanabas]

umarım dava sürecinden olabildiğince hiç hasar almadan, mutlu bir şekilde çıkarsın

 

[Müstesna]

Çok üzüldüm. Hep derim evlilik çok büyük bir kumar diye. Hani evlenene kadar bazı şeyleri öngöremiyorsun. Aynı evin içerisine girip belli bir süre yaşamadan asla bilemiyorsun nasıl olacağını. Her ne kadar toplumumuzda boşanmak sanki büyük bir günahmış gibi görülse de sonuçta o da evlenmek kadar doğal bir durum. Anlaşamazsın ve ayrılırsın. Bu kadar basit aslında ama maalesef yazıldığı kadar basit bir süreç değil.
Kim ne derse desin, ne düşünürse düşünsün siz doğru olanı yapıyorsunuz. Size zarar veren bir evliliği sürdürmenin hiçbir mantığı yok. Topluma da faydası yok. Hatta zararı var. Çevrenizden gelecek herhangi bir lafı takmayın, siz bildiğinizi yapın. Biz sizin arkanızdayız. Yazdıklarınıza göre aileniz de arkanızda. Umarım bu süreci daha fazla yara almadan kolayca atlatabilirsiniz. Allah yardımcınız olsun.

 

[Arven]

Cesaretin gerçekten hayranlık verici bunu daha 20 yaşında kendin düşünüp karar vermişsin ve aileninde arkanda olması çok güzel umarım seni hep desteklerler ve
umarım dava sürecini olabilecek en az hasarla atlatırsın seni mutsuz eden bı evliliği sürdürmenin bı anlamı olduğunu düşünmüyorum yine de kendin için en iyi kararı sen verirsin
Kendini bu süreçte yıpratmamaya dikkat et

 

[layley]

Artık zararın neresinden dönsen kârdır. Kendini suçlama işini bırak bundan sonra. Bir hata yapmışsın. Sonradan bazı şeylerin farkına varmışsın. Ailenin destekçin olmasına o kadar mutlu oldum ki... sakın ama sakın "boşanmış bir kadına ne derler" gibi düşüncelere girme. Aileciğine ve kendine sıkı sıkı sarıl. Yaşamaya fırsat bulamadığın zamanını yaşamaya başla artık. Unut her şeyi. Kendine sıfırdan bir hayat kur. Zorlandığın, tıkandığın yerlerde psikolojik destek al. Bundan sonraki yaşantında en güzelleri seni bulsun

 

[Blabla]

Bana yazdığınız güzel destek mesajları için hepinize ayrı ayrı çok teşekkür ederim süreci buraya yansittigimdan beri inanılmaz güzel mesajlar aldım. Böyle bir süreçte bana ihtiyacım olan tüm desteği verdiğiniz için tüm forum üyelerine minnettarım

 

[ponywinx]

yaşadıkların zor da olsa böyle bir karar verdiğin için gurur duyuyorum seninle sakın vazgeçme sakın barışma insanlar en fazla 3 hafta konuşur sonra unutur susarlar ailen de iyi ki arkanda o eskiden toxic evliliğini bitiremeyenler ailesi arkasında olmayanlar aslında, bir de çocuğun yokmuş iyi ki çünkü çocuklarım için boşanmadım diyorlar ama çocuklar daha da kötü etkileniyor hatta öyle ki ben annem babam boşansınlar diye gün sayıyordum şuan iyi ki de boşandılar ve birbirlerinden uzaklar şükürler olsun. Umarım senin de bu sürecin en kısa sürede biter ve psikolojik olarak toparlarsın

 

[feride]

Merhabalar... Nasılsınız? Ben pek iyi değilim. Kendimi mutlu sanıyordum ama aslında değilmişim. Her şey bir buçuk yıl önce gencecik yaşımda o insana "evet" dememle başladı. Evlendik ve ben çok mutlu olacağım sandım. Ailem beni defalarca uyarıp kararımdan dönmem için ısrar ettiler ama ben onları dinlemedim.. Keşke dinleseydim seni anne.
Evliliğimizin ilerleyen zamanlarında eşimin ailesine tapan, kadın milletini bir hiç olarak gören ve ezme hayaliyle yanıp tutuşan, cimri ve kaba bir "hödük" olduğunu farkettim. Nişanliyken yine bana yaptığı yanlışlar oluyordu ama her seferinde elinde çiçeğiyle gelip bana yalvarıyordu. Hayatıma giren ilk erkekti ve benim onun romantik jestleriyle her defasında ayaklarım yerden kesiliyordu. Onu bırakmak istemedim. Fakat bir gün, kayinpederim olan kişinin bütün aileme hakaretler yağdırdığını, sevdiğim herkesi aşağıladığını farkettim. Eşimle telefonda konuşuyorlardı ve beraber bu işi yapiyorlardi. Ve ben o gün, tüm eşyalarımı alıp evi hemen terk ettim. Böyle bir şeyi hazmetmem mümkün değildi. Fakat daha sonralar ailem eşimin özrünü kabul etti ve arayı düzelttiler.
Zaman geçtikçe bana karşı daha saygısız bir insan olmuştu. Fakat ben onun altında ezilmek istemiyordum. Evde, kendi dünyamda mutlu bir insan olmaya çalışıyordum. Kendimi kandırıyordum hastayken kaynattığı bir fincan süt için bile ona hatrini gözetir şekilde yaklaşıyordum. O bir fincan süt beni haftalarca mutlu ediyordu. Fakat beni hep ezmeye çalışmasından dolayı tam beş kere boşanmaktan döndüm. Benim ona yaptığım fedakarlıkları ve kendimden hep feda etmemi onun yapmadığını ve yapmış gibi davranarak beki kandırdığını farketmem çok zaman almıştı.... Bu son bir kaç ayda geceleri sürekli düşünmeye başladım. Uyuyamıyordum. "Benim istediğim hayat bu mu? Yıllar boyunca yanımda uyuyan şu adama nezaket kazandırmaya mi çalışacağım? Neden tamamen ona bağlanmamı ve kendimi hiçe saymamı istiyor?" Hayatımı o kadar kötü etkiliyordu ki, zamanla kişiliğimin daha buruk, olaylara karşı daha karamsar biri olduğumu farkettim. Dört tel saçım beyazlamıştı yirmi yaşımda sıkıntı ve stresten bir dişimi de kaybettim.
Ve benim için dönüm noktası, günün birinde sırf para için vücudumun çeşitli yerlerinde morluklar bırakması oldu. Artık beni tehdit ediyor, vurmaya kalkıyor ve korkutuyordu. Bana yaptığı psikolojik şiddeti artık fiziksele dökmeye başlamıştı. Kollarımdaki ve bacaklarımdaki morlukları incelerken, Merve Veziroğlu' nun videosuna denk geldim. Hikayemiz çok benziyordu ve bu adama sabretmeye devam edersem sonum da Merve abla gibi olacaktı. Morluklarımla tekrar bakıştım, onun beni dövmeye çalıştığı anlar aklıma geldi. Sonra kendimi kades uygulamasıyla bakışırken buldum. Bu uygulamayı indireceksem, işte o zaman artık bu evlilik bitmeliydi. Eşyalarımı topladım ve güzeller güzeli canım ailemin desteğiyle baba evine döndüm. Hala bana yalvarıyor biliyor musunuz? Sana çok aşığım seni asla bırakmayacağım falan diyor. Artık onun süslü yalanlarına inanacak halde değilim. Şuan davam henüz görülmedi ama çekişmeli olacak gibi görünüyor. Hayatımda hiç bu kadar beni mahveden şeyler yaşamamıştım. Şiddet kelimesinden uzak büyüdüm ve şimdi kendimi bir narsistin ellerine bıraktım. Şuan her şey çok zor. Etrafımdaki 30+ yaş kişilerin de beni geçimsiz olmakla suclayacağından eminim......

ablamın yaşadıklarına çok benziyor fakat ablam senin kadar gerçekleri göremiyor sürekli biz birbirimizi seviyoruz diye kendini kandırıyor kendisi öğretmen aklı gayet başındaydı fakat kocası narsist iğrenç biri yüzünden ablam artık ne kendini tanıyor ne de kendi aklını kullaabiliyor artık o da senin gibi şiddete maruz kalmış hem hamilelikte lahusa döneminde bile, babamın cenazesinde narsist damat ablamla sorun yaşamış öldürmekle tehdit etmiş sen sakın kararından vazgeçme evliliklerine geri dönen kadınların birçoğu hayata geri dönmedi insanlar konuşur durur fakat kimse senin ne yaşadığını ne yaşayacağını bilemez sen ve ailen umarım yakın zamanda huzurlu mutlu bir hayata kavuşursunuz

 

[ponywinx]

ablamın yaşadıklarına çok benziyor fakat ablam senin kadar gerçekleri göremiyor sürekli biz birbirimizi seviyoruz diye kendini kandırıyor kendisi öğretmen aklı gayet başındaydı fakat kocası narsist iğrenç biri yüzünden ablam artık ne kendini tanıyor ne de kendi aklını kullaabiliyor artık o da senin gibi şiddete maruz kalmış hem hamilelikte lahusa döneminde bile, babamın cenazesinde narsist damat ablamla sorun yaşamış öldürmekle tehdit etmiş sen sakın kararından vazgeçme evliliklerine geri dönen kadınların birçoğu hayata geri dönmedi insanlar konuşur durur fakat kimse senin ne yaşadığını ne yaşayacağını bilemez sen ve ailen umarım yakın zamanda huzurlu mutlu bir hayata kavuşursunuz

ablan da gerçekleri görür umarım ve ondan temelli kurtulur şiddet uygulamak ne demek ya adi herif hamileyken bile hem de ablan bir an önce gözünü açsın hayata bir kere geldi kendi değerini bilsin

 

[feride]

ablan da gerçekleri görür umarım ve ondan temelli kurtulur şiddet uygulamak ne demek ya adi herif hamileyken bile hem de ablan bir an önce gözünü açsın hayata bir kere geldi kendi değerini bilsin

şu an sorun yok diyor ama huylu huyundan vazgeçmez inşallah gerçekten düzelmiştir diye dua ediyoruz sadece

 

[ponywinx]

şu an sorun yok diyor ama huylu huyundan vazgeçmez inşallah gerçekten düzelmiştir diye dua ediyoruz sadece

çok düşük bir ihtimal hem de baya milyonda bir en fazla o yüzden umarım düzelmiştir ve çok daha büyük kalıcı hasarlar bırakmaz pek sanmıyorum düzeldiğini ama umarım demekten başka bir şey de diyemiyorum maalesef

 

[hyrnsgülfirstlady]

Şu noktada verebileceğim tek tavsiye sakın davandan vazgeçme fiziksel şiddet zaten tam anlamıyla bu adamın beyninin korteksini kullanamadığını gösteriyor (gelişmemiş primat gibi bir şey bu adam) ve bu adam atıyorum 25 yaşında sen bunu bu saatten sonra öğretemezsin. Ama fiziksel şiddette gelmeden önceki hareketlerinde ben çoktan bin kere boşamıştım bu adamı kimse seni ezemez hele ki seni sevdiğini düşündüğün biri laf sokmaz ne sevgilin ne arkadaşın ne annen ne baban seven biri laf sokmaz ezmez seni kötü hissettiremez. Aile yi biz seçemiyorum ama eşini sen seçtin sonuçlarını gördün ve artık kimi seçmeyeceğini en iyi sen biliyorsun. Bu bir deneyim hiç üzülme daha yaşının genç olduğunu düşünüyorum hiç bir şey için geç değil dünyada bir sürü iyi saf sevgi ile sevebilecek erkekte var. Kimsenin ne söylediğini kafaya takma bu adamı seçmekte senin kararındı boşamakta ve inan bazen insanın yaşaması gerekiyor biliyor musun? cidden neden bilmiyorum başıma gelen kötü şeyler tam zamanında olmuş, beni çok güzel yerlere getirdiler. Önemli olan hataların aynısını tekrarlamamak.