Ne Yapıyorsunuz

[doesntmatter]

Arkadaşlar sürekli ağlayasınız geldiğinde nefes alamadığınızda dünyanızın başına yıkıldığını hissettiğinizde biri sanki elleriyle sizi boğazlıyormuş gibi hissettiğinizde üzüntüden nerdeyse beyin kanaması geçirecek raddeye geldiğinizde neler yapıyorsunuz ne iyi geliyor size

 

[Nayna]

Bu his benim uzun zamandır başa çıkmaya çalışdığım bir his. Benimde dünyanın başıma yıkıldığını bir daha asla mutlu olamayacağımı düşündüğüm bir dönemim oldu. Tavsiye verecek kadar iyi başa çıktığımı sanmıyorum ama terapi alma şansın varsa bir terapiste bu duygularını anlatmak insana çok iyi geliyor. Ben yok kitap oku, parka git falan bunların çokta bir işe yaradığını düşünmüyorum. Neden böyle hissetiğin hakkında duygularının üstüne gitmek gerekiyor bence. Seni neyin böyle hissetirdiğini düşünmen belki de sorunlarını çözmene yardımcı olabilir. Umarım bununla başa çıkabilirsin ve daha huzurlu mutlu bir hayata sahip olursun. Keşke hayatın bir durdurma düğmesi olsa da bir nefes alabilsem diye düşünüyor insan bence. Eninde sonunda sorunlarının bir çözüme ulaşacağına eminim

 

[fosforlucevriye]

@Nayna ya katılıyorum, özellikle terapi konusunda, terapi olmasa şu an ne yapardım bilmiyorum. Onun dışında ben genelde evden çıkmaya ya da yalnız kalmaya çalışıyorum. Sinirliysem falan evde durmam genelde. Eğer çok çıkmazda hissediyorsan da o an sana bu problemleri yaşatan şeyi düşünmek en iyi fikir olmayabilir. Konudan bi şekilde uzaklaşmaya çalışarak yeterince sakinleştiğinde geri dönmeyi deneyebilirsin. Pek yardımı dokunmaz sanırım ama en azından yalnız hissetmezsin belki.

 

[Nayna]

@Nayna ya katılıyorum, özellikle terapi konusunda, terapi olmasa şu an ne yapardım bilmiyorum. Onun dışında ben genelde evden çıkmaya ya da yalnız kalmaya çalışıyorum. Sinirliysem falan evde durmam genelde. Eğer çok çıkmazda hissediyorsan da o an sana bu problemleri yaşatan şeyi düşünmek en iyi fikir olmayabilir. Konudan bi şekilde uzaklaşmaya çalışarak yeterince sakinleştiğinde geri dönmeyi deneyebilirsin. Pek yardımı dokunmaz sanırım ama en azından yalnız hissetmezsin belki.

Sakinleşme konusunda sana katılıyorum ama enazından ben ne kadar "kafa dağıtıcı" aktivitelerde yapsam o hissi düşünceleri asla kafamdan atamıyorum. Zaten bu his birden gelen bir şey olmuyor genellikle yaşanan bir travmanın ardından gelen uzun süreli bir his oluyor o yüzden bu hissi sanki yaşamıyormuş gibi davranmaktansa üstüne düşünmek bana daha çok yardımcı oluyor. Ama aniden gelen bir sinirse kesinlikle sakin bir kafayla düşünmek gerekiyor haklısın

 

[hanakaru]

pek doğru bir tavsiye olmayabilir hatta tavisye bile olmayabilir ama o anda bilmiyorum kendimi o duygudan kurtulmaya zorlamıyorum yani kendimi tutamıyorsam içimden tek ağlamak geliyorsa kendimi tutmaya çalışmayıp içim çıkana kadar ağlıyorum direkt berbat bir duygu evet fakat bir zaman sonra o duygudan da bunalıp kendimce sakinleşebiliyorum tabii bu herkes için farklıdır ya da o anda hissedilenlerin yoğunluğuna göre değişebilir bilemiyorum