Gerçek anlamda iletişim kurabileceğim tek bir kişiyi bulamıyorum. Kişiliğim yalnız kalmaya uygun değil, bu yüzden sırf görevler hakkında bilgi alabileceğim biri olsun diye arkadaşlar edindim. Ama bu kadar yorucuyken neden bu ilişkileri sürdürmem gerektiğini anlamıyorum. Ama yine de yalnız olamam. Sunbae’lere yalakalık yapmak çok yorucu ve yurttaki oda arkadaşlarımdan nefret ediyorum. Doğrusunu söylemek gerekirse herkesi de sevmiyorum…
[+289][-17]
1. [+80, -1]
Çocukluk arkadaşlarımla ve üniversitede ya da işte tanıştığım insanlarla tek tek anlaşamadığımı fark etmeye başladım, gerçekten her zaman uymayan bir şeyler oluyor ㅋㅋㅋㅋ Eminim onlar da benim için aynısını düşünüyorlardırㅋㅋ
2. [+51, -2]
Bunu sosyal hayata yönelik erken bir eğitim olarak düşün. Bir dereceye kadar buna katlanmak zorundasınız. En azından durum gerçekten kötüyse okuldan uzaklaşabilirsin ama çalışırken, sinir bozucu meslektaşların ve patronlarınla sıkışıp kalacaksın.. Ha…
3. [+49, -1]
Çok dışa dönük biri olmadığınız sürece, üniversitede herkes bunu yaşıyor. Fazla üzülmeyin……. Bu arada…… mezun olup çalışmaya başladığın zaman daha da tuhaf insanlarla karşılaşacaksın, o yüzden kendini hazırla…… ㅠㅠ
4. [+41, -1]
ㅋㅋ bu yüzden üniversite sosyal hayatın başlangıcı sayılıyor. Anlaşsanız da anlamasanız da, geçmişiniz ne olursa olsun, farklı insanlarla çalışmanız, dersi kaçırırsanız en azından not isteyebileceğiniz ilişkiler kurmanız ve kaynak elde etmek için sunbae’lerinizi (veya amirlerinizi) iyi tarafınızda tutmanız gerekir. İlkokul ve liseden farklıdır. Ve gerçek dünyaya girdiğinizde durum yüz kat daha kötüleşiyor, o yüzden orada kalın…
5. [+33, -1]
Birinci sınıfta eğlendim ama…. artık ikinci sınıftayım ve gerçeklik kontrolüm yapıyorum. Acele edip şimdiden 4. yılımda olmak istiyorum
K: pannchoa
