Çocukken T*cize Uğradını Fark Etmek

[layley]

En kötüsü de küçükken ne yaşadığının farkına varmamak. Ben belli bir yaşa geldiğimde "o an" birdenbire gözümün önüne gelmisti. En alakasız anda. Acaba kendi kafandan mi uydurdum diye düşünmüştüm. Sonrada olayın farkına varmıştım. Üstünden kaç sene geçti hatırlamıyorum bile. Bilinçaltı her şeyi saklıyor arkadaşlar. Silmiyor. Bunu bu şekilde öğrendim ben. En olmadık yerde karşına çıkartıyor bazı şeyleri. İstersen çok küçük ol, istersen üstünden seneler geçsin...

Hepinize sımsıkı sarılıyorum

 

[Üye silindi 189]

Bu olay tam da akrabalarımın evinde, kuzenim tarafından bana yapıldı. Anneannemlerde kaldığım bir gece, yatağımda yalnız olmadığımı farketmistim. Çok iğrenç tecrübeler yaşadıktan sonra bana bunu yapan o kuzenimle yuzlestim. Onu tehdit ettim. Ailesine herseyi anlatacagimi söyledim. Nihayetinde kardeşimin destegiyle ona verdiğim bu tepki olumlu sonuclandi. Hayatıma bakabildim çünkü içim rahattı artık

Konuyu okuyunca benimde aklıma geldi.Ben de küçükken tacize uğramişdım okulda hatta sadece be deildim arkadaşımda tacize uğramişdi.Fazla anlatmak istemiyorum ama çok kötü bir anı benim için.Ama en büyük hatamiz bunu hiç kimseye söylememişdik.

5. Sınıftayken yaşamıştım ben de. Sınıf arkadaşım ve benden hoşlandığını söyleyen çocuk tarafından. Neyseki birinde sınıf içindeki kızlar, birinde de ben tepkimi ortaya koymuştum. Ama keşke daha fazlasını yapsaydık. Yaşadığımın iğrenç bir durum olduğunu biliyordum ama adının ''taciz'' olduğunu yıllar sonra fark ettim.

En kötüsü de küçükken ne yaşadığının farkına varmamak. Ben belli bir yaşa geldiğimde "o an" birdenbire gözümün önüne gelmisti. En alakasız anda. Acaba kendi kafandan mi uydurdum diye düşünmüştüm. Sonrada olayın farkına varmıştım. Üstünden kaç sene geçti hatırlamıyorum bile. Bilinçaltı her şeyi saklıyor arkadaşlar. Silmiyor. Bunu bu şekilde öğrendim ben. En olmadık yerde karşına çıkartıyor bazı şeyleri. İstersen çok küçük ol, istersen üstünden seneler geçsin...

Hepinize sımsıkı sarılıyorum

bu postu yazarken buradaki bu kadar çok kullanıcının da başından benzer şeyler geçmiş olmasını beklemiyorudum. hepiniz, hepimiz adına çok üzgünüm. umarım bir gün adalet yerini bulur ve bizlere bunları yaşatan insanlar cezalarını alırlar. buradan hepinize sarılıyorum. hepimiz daha iyi olalım 🩷

 

[Üye silindi 189]

Tam olarak hissettiğim buydu. Bir de işin "çok şükür o kadar da ağır bir şey değilmiş başıma gelen, insanlar t*cavüze uğruyor" kısmı var. Artık o kadar normalleşmiş ki haline şükretmeye başlıyorsun. Rezalet bir şey. Fark ettikten kısa bir süre sonra başkalarına üzülmekten "küçük ben" için üzülememiştim ben mesela. Oysa küçük ben'in de, başkalarının da yardıma, sevgiye ve şefkate ihtiyacı var çünkü hepsi az ya da çok fark etmeden birer mağdur.

yazdığın şeyleri o kadar oyi anlıyorum ki eminim birçoğumuz böyle hissetmistir. keşke her çocuğu her kadını koruyabilsek kimse bunları yaşamak zorunda kalmasa. senin adına da üzgünüm umarım bundan sonra hayatta başına hep iyi şeyler gelir

 

[İyi Düşün]

bu konunun birçok insan için hassas bir konu olduğunu biliyorum o yüzden kötü etkileneceğinizi düşünüyorsanız lütfen okumayın.

geçen aylarda twitterda gördüğüm bir konuydu bu "geçmişe dönüp baktığında çocukken t*cize uğradığını anlamak"

konu hakkında çok fazla detaya inip bilgi vermek istemiyorum o yüzden kabaca anlatacağım.

yaşımın baya küçük olduğunu hatırlıyorum maksimum 2. sınıfa gidiyorumdur o zamanlar. benden birkaç yaş büyük bir çocuk tarafından tacize uğramıştım. tabii o yaşta ne olduğunu anlamıyorsunuz sadece kafanız karışıyor. bunu neden yaptı şimdi diye düşünüyorsunuz.

sonra yıllar sonra bu yıl aklıma geldi bu olay. ama aniden ortada hiçbir şey yokken geldi. küçükken ne olduğunu anlamadığım şeyin ne olduğunu anladım. yaptığı hareketin ne olduğunu, ne amaçla, ne iğrenç düşüncelerle yaptığını anladım.

işte o anladığınız an cidden garip. ne hissedeceğinizi, ne yapacağınızı asla bilmiyorsunuz. ben de bir şey yapmadım zaten. yapabileceğim hiçbir şey yoktu zaten. yalnızca küçük ben'e üzüldüm ve hayatıma devam ettim.

bahsettiğim gibi twitterda da bu konuyu gördüm ve o kadar kalbim kırıldı ki... benimle aynı şeyi yaşamış o kadar kişiyi gördükten sonra o kadar üzüldüm ki anlatamam. konu hepimizin bildiği aşina olduğu bir konuymuş demek. küçükken t*cize uğradım lafını duymak küçükken arkadaşlarımla evcilik oynardım lafını duymak kadar yaygınmış meğerse.

en çok da neye üzüldüm biliyor musunuz, vakaların çoğunun bu konu hakkında bir şey yapmamış olmasına. benim yapabilecek hiçbir şeyim yoktu ama vakaların büyük çoğunluğu bir şeyler yapabilirlermiş ama yapmamışlar çünkü hicbir sonuç almayacaklarını, aksine kendilerinin kötü duruma duseceklerini biliyorlarmış. t*cizcileri büyük ihtimal hiçbir ceza almayacak ve aileleri, arkadaşları, akrabaları onlara inanmayıp onları suclayacaklar. bu noktada yapacak hiçbir şey yok. t*cizcimizle yuzlesmenin bir anlamı yok. harika değil mi?

evet geçmişe bakıp bu olay hakkında üzülüyorum ama şu anda hayatımı inanılmaz değiştiren, etkileyen bir olay olmadı bu. bu yüzden benim için endişelenmenize gerek yok.

bu akşam da gördüğüm bi gönderi yüzünden birden aklıma geldi bu ve daha önce kimseye anlatamadığım aklıma geldi ve işte buradayım. bunu kendime iyi gelmesinden çok belki yardıma ihtiyacı olan biri görür ve ona iyi gelir diye yazıyorum.

özel mesajlardan bana ulaşabilirsiniz. size her şekilde yardımcı olurum. kendinizi asla yalnız hissetmeyin en azından ben sizin için hep buradayım 🩷

O kadar iyi anlıyorum ki. Ben de küçük yaşta ailemin de tanıdığı büyük biri tarafından tacize uğradım. Tabi yaşım küçük olduğu için anlamamıştım bende o zamanlar yaptığı şeylerin taciz olduğunu. Anladığımda o kişi ile neyse ki artık görüşmüyorduk ama eskiden yaşadığımız o kişinin de iş yerinin olduğu yerden her geçişimde içime bir huzursuzluk çöküyordu. Benim hayatımda çok etkisi oldu bu olayın. Ben mesela okul hayatım boyunca hiç ilişki kurmadım erkeklerden hep uzak durdum çekindim bu olayın etkisinin olduğunu düşünüyorum. Aşmam çok zaman aldı. Hele çocuk yaşta yaşanan şeylerin etkisi tahmin etmeyeceğiniz kadar büyük oluyor ve uzun sürüyor.

 

[Üye silindi 189]

O kadar iyi anlıyorum ki. Ben de küçük yaşta ailemin de tanıdığı büyük biri tarafından tacize uğradım. Tabi yaşım küçük olduğu için anlamamıştım bende o zamanlar yaptığı şeylerin taciz olduğunu. Anladığımda o kişi ile neyse ki artık görüşmüyorduk ama eskiden yaşadığımız o kişinin de iş yerinin olduğu yerden her geçişimde içime bir huzursuzluk çöküyordu. Benim hayatımda çok etkisi oldu bu olayın. Ben mesela okul hayatım boyunca hiç ilişki kurmadım erkeklerden hep uzak durdum çekindim bu olayın etkisinin olduğunu düşünüyorum. Aşmam çok zaman aldı. Hele çocuk yaşta yaşanan şeylerin etkisi tahmin etmeyeceğiniz kadar büyük oluyor ve uzun sürüyor.

senin için çok üzüldüm canım üzerinde büyük bir etkisi olduğunu düşünüyorsan psikolojik yardım alabilirsin eminim iyi gelir

 

[haneull]

Çocukken bunları kavramak zor çünkü ne olduğunu bile bilmiyorsun, onların iğrenç zihinyiletleri karşısında pasif kalıyorsun,

Yazdım yazdım sildim, cümlelerimi toparlayamıyorum. Nefes almasın böyleleri.

 

[İyi Düşün]

senin için çok üzüldüm canım üzerinde büyük bir etkisi olduğunu düşünüyorsan psikolojik yardım alabilirsin eminim iyi gelir

Şimdi aştım zaten ama fark edene iyileşene kadar çok sıkıntısını çektim. Şimdi iyiyim sağ ol yine de.

 

[haneull]

Dünyada böyle insanların çok olması hele de yakının olması çok kötü küçükken tacize uğradığmı büyüdüğüm zaman aynı şeyi yaşadığımda anladım

Aynı şeyi defalarca yaşamak mı.. Çevremde ki herkesi uyarma ihtiyacı hissediyorum amcası dayısı diye kucağına vermeyin teyzesi halası diye çocukların bezlerini degistirtmeyin herkese öptürtmeyin diye. Bana bazen takıntılı yok artık diyorlar-ki bende teyzeyim- belki de gerçekten takıntı ama yeğenlerimin bezlerini 1 2 yaşından sonra mecbur kalmadıkça değiştirmedim. Çocukların oraların mahrem olduğu bilinci verilmesi gerekiyor. Dediğin gibi böyle zararlar en yakınlarından geliyor

 

[Üye silindi 189]

Bununla alakalı 2 olay yaşadım ama 2. olayı anlatamayacağım. Ben de 3 ya da 4. sınıftayken yaşamıştım bu olayı işin en üzücü yanı neydi biliyor musun annemin bu konudaki tavrıydı. Annem bana o yaştaki erkeklerin bu t*ciz nedir bilmediğini benim uğradığımım zorbalık olduğunu söyledi. Ben de bunun için destek almak istediğimde de bunun bu kadar abartılacak bir şey olmadığını söyledi. Ki ona 2. olayı da anlatamadım.

yaşadığın olay için çok üzgünüm, sen küçük bir çocuktun, başına bunlar hiç gelmemeliydi. anneniz cevabı içinse ayrı üzgünüm. o zamanlar bu cevaba ne kadar üzüldüğünü ne kadar kırıldığını anca hayal edebiliyorum cidden çok üzgünüm. elimde olsa o zamanki seni bulur ona sarılır ve onu korurdum. çok üzgünüm bundan daha iyisini hak ettin.

 

[peamiess]

şansım varmış ki binlerce pislik insanın olduğu şu ülkede her zaman düzgün bir çevrem vardı yani bu tür bir şey yaşamadım ama yıl geçtikçe bunları görünce küçük kız kardeşim adına çok geriliyorum ya hep anlayacağı dilden anlatmaya çalışıyorum ama hiç içim rahat etmiyor normalde insanlar gün geçtikçe gelişir ama bizim ülkede kimse cezasını almadığı için gün geçtikçe pis insanlar artıyor sanki ya gerçekten çok rahatsız edici kimsenin niyetini anlayamiyorum

 

[Müstesna]

bu konunun birçok insan için hassas bir konu olduğunu biliyorum o yüzden kötü etkileneceğinizi düşünüyorsanız lütfen okumayın.

geçen aylarda twitterda gördüğüm bir konuydu bu "geçmişe dönüp baktığında çocukken t*cize uğradığını anlamak"

konu hakkında çok fazla detaya inip bilgi vermek istemiyorum o yüzden kabaca anlatacağım.

yaşımın baya küçük olduğunu hatırlıyorum maksimum 2. sınıfa gidiyorumdur o zamanlar. benden birkaç yaş büyük bir çocuk tarafından tacize uğramıştım. tabii o yaşta ne olduğunu anlamıyorsunuz sadece kafanız karışıyor. bunu neden yaptı şimdi diye düşünüyorsunuz.

sonra yıllar sonra bu yıl aklıma geldi bu olay. ama aniden ortada hiçbir şey yokken geldi. küçükken ne olduğunu anlamadığım şeyin ne olduğunu anladım. yaptığı hareketin ne olduğunu, ne amaçla, ne iğrenç düşüncelerle yaptığını anladım.

işte o anladığınız an cidden garip. ne hissedeceğinizi, ne yapacağınızı asla bilmiyorsunuz. ben de bir şey yapmadım zaten. yapabileceğim hiçbir şey yoktu zaten. yalnızca küçük ben'e üzüldüm ve hayatıma devam ettim.

Aynı duygular. Ben de birkaç sene önce falan bunu gark ettim ve hiçbir şey yokken durup dururken fark ettim bunu. Ben de 5-6 yaşlarındayken benden 1 yaş büyük çok yakın olmayan bir akrabam tarafından tacize uğramıştım. Ne olduğunu anlamasam da utandığımı hatırlıyorum sadece. Öyle ki kimseye anlatmadım ilk defa buraya yazıyorum hatta. Ama tamamen o çocuğu da suçlayamıyorum çünkü ben zaten çok küçüktüm o da küçüktü. Ama ben daha onun taciz olduğunu bile anlamayacak bir yaştayken o bunun bilincindeydi ve bilerek yapmıştı. Yani oyun falan değildi. Bu da anne babasının sorunlu olduğunu gösteriyor bence. anne babasından hiç iyi şeyler öğrenememiş. Bu yüzden anne babasını suçluyorum daha çok. Ama kendisinden de tiksiniyorum. Neyseki sonra çok görmedim bir daha.
Bir de düşündükçe acaba hatırladığımdan fazlası var mıydı düşüncesi var. Çünkü hatrımda kalanların devamını düşünüyorum ve hatırlayamıyorum. Umarım dahası yoktur ve sadece hatırladığım kadardır. Bu düşünce de beni kötü etkiliyor. Bu yüzden düşünmeyi bırakıyorum. İşin içinde çıkamıyorum çünkü.
Şuan hayatımda bir izi var mı çok emin değilim. Ama zaman zaman bazı konuları düşündüğüm zaman içimde büyüyen endişeyi düşündüğümde bir iz bırakmış olabileceğini hissediyorum. Ama bilemiyorum.

Şimdi burayı okuyunca da üzüldüm. Ne kadar çok kişiymişiz aynı duyguları hisseden. Hepinize sarılmak istedim.

 

[Üye silindi 189]

şansım varmış ki binlerce pislik insanın olduğu şu ülkede her zaman düzgün bir çevrem vardı yani bu tür bir şey yaşamadım ama yıl geçtikçe bunları görünce küçük kız kardeşim adına çok geriliyorum ya hep anlayacağı dilden anlatmaya çalışıyorum ama hiç içim rahat etmiyor normalde insanlar gün geçtikçe gelişir ama bizim ülkede kimse cezasını almadığı için gün geçtikçe pis insanlar artıyor sanki ya gerçekten çok rahatsız edici kimsenin niyetini anlayamiyorum

umarım hayat sana da kardeşine de hep iyi şeyler gösterir, umarım hep güvende ve sağlıklı olursunuz.

Annemin dedikleri 1-2 hafta önce oldu maalesef, söyleme cesaretini o zaman gösterebildim. Çok tatlısın ve çok iyisin. İyi ki varsın, teşekkür ederim

asıl sen çok tatlısın ve çok iyisin bunu unutma lütfen ve olayın üzerinden çok geçmemiş gibi görünüyor, henüz çok taze gibi. anlatmak, konuşmaktan, dertlesmek istediğin biri olursa ben buradayım istediğin an yaz bana lütfen.

Seni en iyi anlayanlardan biriyim. Toplumumuzda bilinçli anne-baba olma yok. Anne babaların genel tavrı bu. Sadece senin annene özel değil. Yaşın büyüdüğünde hatırlattığında ise "Ben öyle bir şey demedim" diyip seni suçlamaya devam ediyorlar. Aile bir çocuk bunlardan bahsettiğinde direk dikkate almalı. Çünkü çocuk taciz gibi bir konudan bu kadar kolay bahsedemez. Okul Öncesi Öğretmenleri olarak çocukların yasaklı yerlerini öğrenmeleri için çok uğraşıyoruz. Çunku Türkiyede çocuklar bedenini ergenlikte tanıyor. Üstüne sürekli "öp beni sana çikolata vericem" gibi duşuncesizce sarf edilen sözler çocukların tacizi anlamdırmasını zorlaştırıyor. Biz bedenlerini tanısınlar diye yabancıların (anne baba dışında) dokunmaması gerekenleri taslak üstünde öğretmeye çalışıyoruz ama veli çıkıp bunları ne hakla anlatırsın diyip üstümüze gelebiliyor. Çocuk çünkü dedesinin yasaklı yerlerine dokunmasından rahatsız olup uyarıyor annesine şikayet ediyor. Hala utanmadan erkek çocuklarının pipilerine dokunan manyak akrabalar dolu bu ülke ve taciz diye adlandırmıyorlarda.Bu ülkenin tabularından ahlakından çok sıkıldım. Oysaki çocuğunu korumaya çalışıyoruz. Bu etkinliği bazı öğretmenler sorunsuz tamamlarken bazıları tamamlıyamadı. Kendi ailemide dahil ederek söylüyorum bunları. Anne baba olmayı kimse bilmiyor bu ülkede. Bir canın sorumluluğunu almak ne kadar zor farkında değiller. Cidden ailelerin tavırlarından nefret ediyorum.

Gönderi otomatik olarak birleştirildi: 11 Mar 2024

Geçmiş olsun bu arada canım umarım atlatabilirsin 🩷 bir gün terapi alabilmekte nasip olur inşallah.

seni bu başlığın altında ve kendi açtığın başlıklarda oldukça görüyorum ve söylemek istiyorum ki sen çok güçlüsün. hayat sana birçok zorluk çıkarmış ama sen hep üstesinden gelmişsin, hala da üstesinden gelmeye çalışıyorsun. umarım bundan sonra karşına hep güzel şeyler çıkar hep mutlu olursun. unutma seviliyorsun 🩷

Aynı duygular. Ben de birkaç sene önce falan bunu gark ettim ve hiçbir şey yokken durup dururken fark ettim bunu. Ben de 5-6 yaşlarındayken benden 1 yaş büyük çok yakın olmayan bir akrabam tarafından tacize uğramıştım. Ne olduğunu anlamasam da utandığımı hatırlıyorum sadece. Öyle ki kimseye anlatmadım ilk defa buraya yazıyorum hatta. Ama tamamen o çocuğu da suçlayamıyorum çünkü ben zaten çok küçüktüm o da küçüktü. Ama ben daha onun taciz olduğunu bile anlamayacak bir yaştayken o bunun bilincindeydi ve bilerek yapmıştı. Yani oyun falan değildi. Bu da anne babasının sorunlu olduğunu gösteriyor bence. anne babasından hiç iyi şeyler öğrenememiş. Bu yüzden anne babasını suçluyorum daha çok. Ama kendisinden de tiksiniyorum. Neyseki sonra çok görmedim bir daha.
Bir de düşündükçe acaba hatırladığımdan fazlası var mıydı düşüncesi var. Çünkü hatrımda kalanların devamını düşünüyorum ve hatırlayamıyorum. Umarım dahası yoktur ve sadece hatırladığım kadardır. Bu düşünce de beni kötü etkiliyor. Bu yüzden düşünmeyi bırakıyorum. İşin içinde çıkamıyorum çünkü.
Şuan hayatımda bir izi var mı çok emin değilim. Ama zaman zaman bazı konuları düşündüğüm zaman içimde büyüyen endişeyi düşündüğümde bir iz bırakmış olabileceğini hissediyorum. Ama bilemiyorum.

Şimdi burayı okuyunca da üzüldüm. Ne kadar çok kişiymişiz aynı duyguları hisseden. Hepinize sarılmak istedim.

evet bizden çok fazlası var ne yazık ki. en azından birbirimize destek çıkabiliriz. başına gelenler yüzünden çok üzgünüm. sen küçük bir çocuktur başına bunun gelmesi korkunç. diliyorum ki bundan sonra haytaa karşına hep güzel şeyler çıkar, hep mutlu huzurlu ve güvende ol lütfen