Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
Herkese merhaba. 8 yıldır çok yakın dediğim arkadaşım benimle bazı şeyleri paylaşmıyor. hep ketum olduğunu sanmıştım ama hayatındaki önemli şeyleri başkalarından duyuyorum. ayrıca yan yana değilsek hiç konuşmuyoruz. sizce böyle arkadaşlık olur mu ne yapmalıyım? not: toplam 3 arkadaşım var.
bazen arkadaşlarımızla birbirimizi ne kadar uzun süre tanırsak tanıyalım iletişim problemleri olabiliyor. bu konuda yapılacak en iyi şey onu karşına alıp seni kıran, rahatsız eden şeyleri açık açık söylemek. arkadaşının tepkisine bakarsın kafana yatacak bir açıklaması, özürü var mı yok mu diye ona göre sen de arkadaşlığınızı şekillendirirsin. seni anlayıp gönlünü almak için bir şeyler yaparsa aranız düzelir zaten. sürekli beklenti içinde olup bunların karşılanmaması yerine ben o kişiyi hayatımdan komple çıkarmayı tercih ederim. kaç yaşındasın bu arada?
Herkese merhaba. 8 yıldır çok yakın dediğim arkadaşım benimle bazı şeyleri paylaşmıyor. hep ketum olduğunu sanmıştım ama hayatındaki önemli şeyleri başkalarından duyuyorum. ayrıca yan yana değilsek hiç konuşmuyoruz. sizce böyle arkadaşlık olur mu ne yapmalıyım? not: toplam 3 arkadaşım var.
Benim de 6 yıllık üçlü arkadaş grubum var. Her şeyi en son öğrenen ben oluyorum. Bunun sebebi de benim. Arkadaşlarımla pek konuşan birisi değilim. Buna aile evinde vaktim olmuyor cidden. Bir yandan bütlere çalışıyorum bir yandan işe gidiyorum çok yoruluyorum. O yüzden başkalarına hiç vakit ayıramıyorum. Bir arkadaşımla buluşacaktık ama bir türlü buluşamıyoruz. İki ay oldu birbirimizi görmeyeli. Çoğunlukla ben erteliyorum bazen de o. Çalışıyorum, son dakika erteleyemeyeceğim bir işim çıkıyor ya da havalar çok sıcak olduğu için dışarı çıkmıyoruz.
Ben ne zaman müsait olursak konuşabiliyoruz anca. Diğer ikisi daha sık konuşuyorlar. Çünkü benden daha çok rahatlar ve bütün gün evdeler yapacakları bir şey yok. O yüzden birbirlerine daha çok vakit ayırıyorlar.
Arkadaşlarım da bu konuda gerçekten anlayışlılar. Bazen ben çok mahcup oluyorum ama çok da kafana takma yapabileceğin bir şey yok başka birgün buluşuruz diyorlar. Buluştuğumuzda da gayet samimiyiz. Bu tarz şeyleri dert etmiyoruz her şeyi konuşuyoruz. Birbirimize değer veriyoruz.
Ben bir de istediğim kadar yakın birisi olsun her şeyini bilmeyi istemiyorum. Bazı şeyler kişiye ait olmalı diye düşünüyorum. O yüzden karşı taraf anlatmadığı sürece çok da özele inmem. Bilmem gerekenleri bilsem de yeter.
Eğer hayatıyla ilgili dönüm noktalarını seninle paylaşmıyorsa (düğün/sınav/meslek vb) o zaman seni senin onu yakın gördüğün kadar yakın görmüyor olabilir. Ya da aktif mesajlaşıp konuşmadığınız için ilk anlattığı kişi sen olmuyorsundur. Ama gerçekten öyle insanlar var ki kendilerini geri çeker hiç mesajlaşmaz arayıp sormaz ama hâlâ arkadaşındır. Sadece ortak buluşmadan buluşmaya haber aldığım hayatındaki yenilikleri kırk yılda bir öğrendiğim arkadaşlarım var mesela ama bağımız hiç kopmaz mutlaka eninde sonunda buluşuruz. Eğer bir araya geldiğinizde samimiyetini hissediyorsan arkadaşındır. Bilerek ve isteyerek sana hiçbir şey anlatmıyorsa ve samimiyetini hissettirmiyorsa değildir. Bir kişiyi kendine yakın hissetmen için illa sürekli konuşman veya aynı ilgi alanlarına sahip olman gerekmez
Onunla bunu açık açık konuş direkt iletişimi kesmek ruh sağlığını etkileyebilir. Konuş ve neden böyle davrandığıyla ilgili konuşması için onu ikna et. Eğer sana karşı artık yeteri kadar yakın hissetmediğini söylerse onu zorlama derim. Sen bırakırsan o senden yavaşça uzaklaşır eğer seni sevmiyorsa ve böylece senin için daha az yıkıcı olur
10 yıllık arkadaşımdan bile benzer bir şey yaşadım yakın zamanda duymak istemediği şeyleri söyleyeceğim için hayatındaki bazı gelişmeleri çok geç anlattı ve hatta sonrasına dahil etmedi beni. üzüntüsünde yanına ilk ben koştum kaç gün teselli ettim evine gittim şehir değiştirdim çünkü çok kötüydü korktum kendine bişi yapar mı diye onu destekledim ondan çok öfkelendim bunu ona yapana. aylarca aynı muhabbet üzerinden dil döktüm bugün öğreniyorum ki onu çok üzen o olayın baş mimarıyla barışmış ve bu konuya beni dahil etmeye pek niyeti yok.
Ama mesele genel olarak bu ya da o değil insanlar artık arkadaşlık kavramını tıpkı sevgililik gibi gözünde çok büyütmüyor. Birbirlerini kullanıyorlar instagrama foto atmak için kendilerini sosyal göstermek için birbirlerini ciddili kullanıyorlar. Ne zaman kendim dışında diğer insanların ilişkilerine göz atsam çoğunlukla çıkar ilişkisi bunu bilinçli yapıyorlar demiyorum hayat buna evrildi diyorum. Üzücü…
erkek arkadaşım bu olaydan sonra güzel bişi söyledi bende sana söyleyeyim
‘’ne senin ona ne onun sana ihtiyacı var elinden bir şey gelmiyorsa kafanı yorma akışına bırak’’
insan yakın arkadaşını kaybetmek istemiyorum biliyorum ama kimler girecek kimler çıkacak hayatından çok düşünme düşünsende bir şey değilmiyor denendi ve yaşandı. Hatta karşısına geçip konuşmak bile çözmüyor bazen… akışına bırak
bazen arkadaşlarımızla birbirimizi ne kadar uzun süre tanırsak tanıyalım iletişim problemleri olabiliyor. bu konuda yapılacak en iyi şey onu karşına alıp seni kıran, rahatsız eden şeyleri açık açık söylemek. arkadaşının tepkisine bakarsın kafana yatacak bir açıklaması, özürü var mı yok mu diye ona göre sen de arkadaşlığınızı şekillendirirsin. seni anlayıp gönlünü almak için bir şeyler yaparsa aranız düzelir zaten. sürekli beklenti içinde olup bunların karşılanmaması yerine ben o kişiyi hayatımdan komple çıkarmayı tercih ederim. kaç yaşındasın bu arada?
