İçimi Dökmek Istiyorum

[Hissiz Müziğim]

Öncelikle merhaba Forum Halkı.
Nasılsınız? Umarım iyisinizdir

Birkaç gündür aktif değildim. Aslında bu aktifsizliğim 2 hafta falan sürecekti ama içimi dökmeye ve sizinle sohbet etmeye ihtiyacım var o yüzden döndüm

Dersleri geçen yılki gibi pek dert etmiyorum. İçimdeki ses sürekli sen yaparsın diyor , diyor da bazen gerçekten yapabilir miyim diye düşünmeden de edemiyorum. 20 yaşındayım ne küçüğüm ne de büyüğüm. Ama belli sorumlulukları alabilecek ve birçok şeyin farkında olan bi bireyim. Bölümümü seviyorum en azından eskiye göre daha çok seviyorum. Fakat bir şeyler hâlâ yerine oturmadı. Sürekli bir şeyin eksikliğini hissediyorum ama neyin eksik olduğunu da bilmiyorum.

Hiçbir zaman bir şey için geç değil falan deriz birilerini motive etmek için. Ama bazen bazı şeyler için geç olabilir zamana ve olaya göre değişir bunlar. En basitinden kariyer yapmak. Bunun yaşı yoktur. İlla şimdi yapılacak diye bir şey yok. Bi insan 50 yaşında da kariyer yapabilir. Ama herkese 50 yaşında nasip olacak diye bir şey de yok. Her ne kadar genç olup eğlenmeye , gezip görmeye, arkadaşlıklar edinmem gerekse de bu yaşımın geri gelmeyeceğini ve giden zamanın geri dönmeyeceğini biliyorum. O yüzden kendimi geliştirmeliyim. Her yaşın getirdiği bilgelikler, zevkler, sorumluluklar var ve bunları boşa harcamak istemiyorum. Ama ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.

Bölümüm gereği insanlar bana sürekli çevre yap diyor. Ama ben istemiyorum buradaki insanlara gerek duymuyorum. Çünkü hiç benlik insanlar yok ve çok çocukçalar. Hiçbirinin sohbeti sarmıyor hep dedikodu falan . Sürekli bir arkadaşlık kurabileceğim birileri yok. Sürekli sıkıcı muhabbetler , birbirimiz hakkında hiçbir şey söylemiyoruz, beraberiz ama birbirimizi tanımıyoruz. İnanır mısınız sizler beni şuan ki çevremden daha çok tanıyorsunuz. Sadece beni gerçekte görmemişsiniz o kadar. Burada yine konuşulacak bir şey var ama gerçek hayatımda yok. Çoğu lise 5 gibiler. Yaşları 20'lerinde ama iki kelimeyi bir araya getirip düzgün muhabbet edemiyorlar aşırı samimiyetsizler. Ben böyle insanlarla niye çevre yapayım.

Heveslerimiz kaçmış durumda. Güven problemi, geçim derdi, gelecek kaygısı sarıp sarmalamış durumda. İki buçuk yıl sonra nasip olursa bölümümden mezun olacağım. Ama ben ne yapacağımı hiç bilmiyorum. Kendimi nasıl geliştirmem gerekiyor , şuan ne yapmalıyım diye sürekli düşünüyorum ama cevap yok. Sadece ders çalışmak istemiyorum bu şekilde üniversite hayatımı sonlandırmamalıyım. Ama ders çalışmaktan başka yapabileceğim bir şey de yok. Bu yüzden boğuluyorum.

Derslerimiz de çok garip. Öğrenmen ya da ezberlemen yetmiyor. Çoğu kişi ezber bölümü olarak görüyor ama bana göre ezberlik kısımları neredeyse yok. Ezber yaparak bu bölümden başarılı bir hukukçu olarak mezun olmak zor.
Kanunlar ve konuların anlatış biçimi çok soyut. Fakat bizden somutlaştırmamızı istiyorlar ama bunu nasıl yapmamız gerektiğini öğretmiyorlar. Klasik eğitim hayatı. Hiçbir zaman öğrenmemiz gereken asıl şeyleri öğretmediler o yüzden mezun olduğumuzda sudan çıkmış balığa dönüyoruz ya zaten.
Bizim derslerde genellikle kesinlik diye bir şey yok. Hep ihtimaller üzerinden gidiyoruz. Ve bu ihtimalleri somut olaya dökmek ve kanunla gerekçelendirmek çok yorucu. Her detayına hakim olman gerekiyor. Kendi cümlelerinle bir şeyler ortaya koymalısın.

Bir ara @Kaudupul_____6.23 şey demişti. Cümleyi tam hatırlamasam da okuduğumuz bölüm de kaderimiz olduğunu düşünüyorum demişti. Buna o kadar çok katılıyorum ki. Sonuçta burada 2-8 yıl arası eğitim görüyoruz ve mezun olduğumuzda da çoğunlukla bu mesleklerimizi icra edeceğiz. Yaptığımız meslekler sadece mesleki hayatımızı değil günlük hayatımızı, aşk hayatımızı ... Aklınıza gelebilecek her şeyimizi birçok anlamda şekillendiriyor. Ben de ileride bölümüm gerekleriyle şekilleneceğim. Ve buna hiç hazır değilim. Beni nasıl birisi yapacak hiç bilmiyorum.

Öğrencilik hayatıma o kadar çok alıştım ki mezun olmak istemiyorum
Öğrenci olmadan ki hayatımı hiç düşünemiyorum. O sorumlulukları kaldırabilecek miyim? Büyümeye ve olgunlaşmaya adapte olacak mıyım? O zamanlar hayatım nasıl olacak, ben nasıl bir insan olacağımı hiç tahmin edemiyorum.


Çok fazla düşünüyorum ve şuan elimden gelen pek bir şey yok. O yüzden zamana bıraktım bazı şeyleri. Umarım zamana bıraktığım şeyler de sürekli giden zamanda kaybolmaz. Umarım bazı şeyler için geç kalmam .

Bu aralar kafam çok karmaşık. O yüzden ne hissettiysem yazdım. Eğer saçmalamışsam kusura bakmayın. Buraya kadar okuduysanız da teşekkür ediyorum

 

[Hissiz Müziğim]

Bence sorumluluklarının farkında olan,azimli bir insansın.Elbette bölüme hakim olmadığım için bir tavsiye vermem mümkün değil ama başaracağına gönülden inanıyorum ve bunu diliyorum

Çok teşekkür ediyorum
Umarım öyle olur

 

[ponywinx]

senden gördüğüm kadarıyla sen hayata hemen atılmak isteyen sorumluluk sahibi olmayı yaşam amacı olarak gören birisin, hukuk adını duyunca bile zor geliyor bana o yüzden yorum yapmayacağım çevren için de şunu diyebilirim sen aslında oldukça olgun birisin onlar belki çocuksu biraz ama yapacağın en iyi şey boş vermek olacak, bazen sadece anı yaşayıp gerekirse uyum sağlayıp gerisini düşünmemen gerekir. "O sorumlulukları kaldırabilecek miyim? Büyümeye ve olgunlaşmaya adapte olacak mıyım? O zamanlar hayatım nasıl olacak, ben nasıl bir insan olacağımı hiç tahmin edemiyorum." ve bu yazdıkların var ya... çok iyi anlıyorum seni ama endişelenme her şey çok güzel olacak belki düşündüğün kadar zor olmayacak hiç bir şey. Sen her şeyin üstesinden gelirsin inanıyorum sana ben, ve seni seviyorum

 

[Hissiz Müziğim]

senden gördüğüm kadarıyla sen hayata hemen atılmak isteyen sorumluluk sahibi olmayı yaşam amacı olarak gören birisin, hukuk adını duyunca bile zor geliyor bana o yüzden yorum yapmayacağım çevren için de şunu diyebilirim sen aslında oldukça olgun birisin onlar belki çocuksu biraz ama yapacağın en iyi şey boş vermek olacak, bazen sadece anı yaşayıp gerekirse uyum sağlayıp gerisini düşünmemen gerekir. "O sorumlulukları kaldırabilecek miyim? Büyümeye ve olgunlaşmaya adapte olacak mıyım? O zamanlar hayatım nasıl olacak, ben nasıl bir insan olacağımı hiç tahmin edemiyorum." ve bu yazdıkların var ya... çok iyi anlıyorum seni ama endişelenme her şey çok güzel olacak belki düşündüğün kadar zor olmayacak hiç bir şey. Sen her şeyin üstesinden gelirsin inanıyorum sana ben, ve seni seviyorum

Teşekkür ediyorum ben de seni seviyorum

İlk cümlende sana hak veriyorum. Bunun sebebi de yaş alıyoruz ve olgunlaşıyoruz. Her şey küçükken düşündüğümüz kadar toz pembe değil ve bunun farkındayız. Bu farkındalık zaman kavramını anlamamızı sağlıyor. Küçükken zaman kavramını büyümek olarak algılarken şimdi çok başka algılıyorum. Zaman sürekli akan ve biz her ne kadar bunu bilsek de farkında değiliz. O yüzden kariyerime atılma isteğim de bu yüzden. Anın farkında olmak istiyorum. Bu farkındalıkla neler yapabileceğimi düşünüyorum. Galiba bu kısımda da biraz hatalıyım. Bu farkındalığımı kariyerimi düşünerek değil de şuana uygulayarak yapmalıyım. Ama neler yapılır bilmiyorum.

Benim değişime ihtiyacım var. 10'lu yaşlarımı aştım. Ve 10'lu yaşım ile 20'li yaşların bi farkı olmalı. O fark bende şuan yok. Zevklerim, hobilerim değişmedi sadece ilgim azaldı. Yeni şeyler hayatıma katmam gerekiyor. Ama 20'li yaşlarında olan bi insanın hayatında neler olmalı?


Arkadaş çevresinde de şöyle bi durum var. Evet olgun bi yanım var ama çocuksu yanım da var. Gerektiğinde iki yönümü de kullanıyorum. Ama çevremdeki akranlarıma bakınca bunlar onlarda yok. Altı boş egolar, herhangi bi konuda bilgisizler, sürü psikolojisi, laylaylom tipler, dış görünüş yarışı (özellikle kızlarda var. Hem cinslerine gösteriş yapma merakı), paralarıyla hava atmalar, küçük görmeler, sorumluluk sahibi değiller, düşüncesizler, sığ görüşlüler...
Boşver diyorum kendime ama bazen sinirimi aşırı bozuyor. Neden akranlarım böyle? Bu tipler nasıl topluma karışacak? Kaliteli birini bulmak zor.

 

[ponywinx]

Teşekkür ediyorum ben de seni seviyorum

İlk cümlende sana hak veriyorum. Bunun sebebi de yaş alıyoruz ve olgunlaşıyoruz. Her şey küçükken düşündüğümüz kadar toz pembe değil ve bunun farkındayız. Bu farkındalık zaman kavramını anlamamızı sağlıyor. Küçükken zaman kavramını büyümek olarak algılarken şimdi çok başka algılıyorum. Zaman sürekli akan ve biz her ne kadar bunu bilsek de farkında değiliz. O yüzden kariyerime atılma isteğim de bu yüzden. Anın farkında olmak istiyorum. Bu farkındalıkla neler yapabileceğimi düşünüyorum. Galiba bu kısımda da biraz hatalıyım. Bu farkındalığımı kariyerimi düşünerek değil de şuana uygulayarak yapmalıyım. Ama neler yapılır bilmiyorum.

Benim değişime ihtiyacım var. 10'lu yaşlarımı aştım. Ve 10'lu yaşım ile 20'li yaşların bi farkı olmalı. O fark bende şuan yok. Zevklerim, hobilerim değişmedi sadece ilgim azaldı. Yeni şeyler hayatıma katmam gerekiyor. Ama 20'li yaşlarında olan bi insanın hayatında neler olmalı?


Arkadaş çevresinde de şöyle bi durum var. Evet olgun bi yanım var ama çocuksu yanım da var. Gerektiğinde iki yönümü de kullanıyorum. Ama çevremdeki akranlarıma bakınca bunlar onlarda yok. Altı boş egolar, herhangi bi konuda bilgisizler, sürü psikolojisi, laylaylom tipler, dış görünüş yarışı (özellikle kızlarda var. Hem cinslerine gösteriş yapma merakı), paralarıyla hava atmalar, küçük görmeler, sorumluluk sahibi değiller, düşüncesizler, sığ görüşlüler...
Boşver diyorum kendime ama bazen sinirimi aşırı bozuyor. Neden akranlarım böyle? Bu tipler nasıl topluma karışacak? Kaliteli birini bulmak zor.

rica ederim ne demek sinirlenmekte haklısın, bahsettiğin insanlar kendi komplexkleri olan ve bunları tatmin etmek isteyen insanlar hobilerin aynı kalabilir bunda bir sorun yok daha önce hiç yapmadığın bir şeyi dene mesela. Anın farkında olmak için ne geçmişi düşün ne geleceği o an yaşa sadece hayatında olması gerekeni elbette anlayacaksın bunu sor kendine bulacaksın neler yapman gerektiğini bilmiyorsun evet ama bu öğrenemiyeceğin anlamına gelmez, kendin gibi kaliteli birini bulmak zor evet ama kim bilir belki hayatına aniden böyle birisi girecek...

 

[Hissiz Müziğim]

Birbirimizi real olarak tanımasak da sana başından beri duyduğum bir güven var ve bu nereden geliyor bilmiyorum, enerjiye inanan bir insanım. Enerjin de çok güzel. Hepimiz zaman zaman böyle bunalımlara düşebiliyoruz ve seni çok iyi anlıyorum. Tabi anlıyorum demem ne kadar işe yarar bilemem ama yalnız olmadığını bilmek de sana iyi hissettirecektir diye umut ediyorum. Kendinin farkındasın, istediklerinin üstesinden gelebilecek kadar da güçlüsün. Fakat her şeyden önce bir insan olduğunu, bazen dinlenmen gerektiğini unutma. Güneş elbet doğar, yeter ki açık olsun perdeler. Üstesinden geleceksin

Böyle düşünmen çok özel hissettirdi. Çok teşekkür ederim
Kendime çok kez geçer diyorum. Ama bazen acaba gerçekten geçmeli mi ? Emin olamıyorum.

Ama geçer di mi? Geçer ya neler geçmedi ki. İleride bu dertlerime dert bile demeyeceğim belki...

 

[Hissiz Müziğim]

Bu ara yokluğunu hissediyordum ama ben de yoğun bir dönemden geçtiğim için bir türlü sana yazmaya fırsat bulamamıştım. Ne zaman böyle bir şey söyledim hiç hatırlamıyorum ama tam da benim söyleyeceğim bir şey çünkü ben hiç hesapta olmayan bir bölümü tercih etmiştim ve buna sebep olan etkenler de tuhaftı. Şimdi düşününce branşımı pek sevmiyor olmama rağmen iyi ki diyorum. Neyse, kendimden bu kadar bahsettiğim yeter.
Kendince bir iç hesaplaşma yaşaman bence çok güzel ve olgunca bir davranış. Genç yaşına rağmen sorumluluk almaktan çekinmiyorsun ve elini taşın altına koymak için hazırda bekliyorsun. Kendi hayatını değiştirmek de onu berbat etmek de senin elinde ve sen bunun fazlasıyla farkındasın. Haddime mi bilmiyorum ama bir abla tavsiyesi olarak ben biraz da bir şeyleri zamana bırakmanı ve anın tadını çıkarmanı öneririm. Tabii ki giden zaman geri gelmeyecek ama sen de bir daha bu yaşlara dönmeyeceksin. Elinden gelenin fazlasını yaptığına inanıyorum ve bu konuda seni hem takdir ediyor hem de örnek alıyorum ama umarım bunları yaparken kendine karşı merhametli olmayı da atlamıyorsundur. Umarım tam da kendine denk insanlarla hayatın kesişir. Hayat o zaman daha da güzelleşiyor. Bazılarının varlığı gerçek bir armağan oluyor.
Senin için tüm güzellikleri diliyorum ve seni çok çok seviyorum Nerede olursan ol ve her ne yapıyor olursan ol başarılı olacağına inancım tam

Tavsiyelere veya akıl vermelere hep açık bi insanım. O yüzden söylemek istediğin bir şey olduğunda hiç çekinmeden söyleyebilirsin. Hiç rahatsız olmam aksine daha çok hoşuma gidiyor.
Anın tadını çıkarmak için neler yapılabilir mesela? Kendinden örnek verebilir misin, mesela bi kaudupul olarak sen böyle olsaydın nasıl atlatırdın? Bu söylediklerim bölümünle alâkalı değil. Benim gibi 20'li yaşlarında olan biri için sen de bu dönemlerden nasıl geçerdin?

Ben de seni çok seviyorum. Yazdıkların ve genel olarak düşünüş tarzını çok beğeniyorum. Yazdıklarında kendim için bir şeyler bulmayı çok seviyorum

Kendinin farkında olman, sorumluluklarının farkında olman takdir edilesi. Bölüm için bir şey diyemeyecğim zor bir bölum ama senin bunların üstesinden gelebileceğini düşünüyorum. Birçoğumuzun zaman zaman yaşadigı ve yaşayacağı o bunalım sürecindesin. Ben genelde kendime zaman ayırıyorum böyle durumlarda ama herkesin kendini motive etme şekli farklı. Senin için en iyisini diliyorum❤

Biraz ders dışı aktiviteler yapmam gerekiyor galiba
Kendimi hayatla fazla soyutlamamalıyım. Dersler bi şekilde hallolur. Sosyal hayatımı geliştirmem gerekiyor

Böyle düşündüğün için teşekkürler

 

[Lili Beth]

Öncelikle merhaba Forum Halkı.
Nasılsınız? Umarım iyisinizdir

Birkaç gündür aktif değildim. Aslında bu aktifsizliğim 2 hafta falan sürecekti ama içimi dökmeye ve sizinle sohbet etmeye ihtiyacım var o yüzden döndüm

Dersleri geçen yılki gibi pek dert etmiyorum. İçimdeki ses sürekli sen yaparsın diyor , diyor da bazen gerçekten yapabilir miyim diye düşünmeden de edemiyorum. 20 yaşındayım ne küçüğüm ne de büyüğüm. Ama belli sorumlulukları alabilecek ve birçok şeyin farkında olan bi bireyim. Bölümümü seviyorum en azından eskiye göre daha çok seviyorum. Fakat bir şeyler hâlâ yerine oturmadı. Sürekli bir şeyin eksikliğini hissediyorum ama neyin eksik olduğunu da bilmiyorum.

Hiçbir zaman bir şey için geç değil falan deriz birilerini motive etmek için. Ama bazen bazı şeyler için geç olabilir zamana ve olaya göre değişir bunlar. En basitinden kariyer yapmak. Bunun yaşı yoktur. İlla şimdi yapılacak diye bir şey yok. Bi insan 50 yaşında da kariyer yapabilir. Ama herkese 50 yaşında nasip olacak diye bir şey de yok. Her ne kadar genç olup eğlenmeye , gezip görmeye, arkadaşlıklar edinmem gerekse de bu yaşımın geri gelmeyeceğini ve giden zamanın geri dönmeyeceğini biliyorum. O yüzden kendimi geliştirmeliyim. Her yaşın getirdiği bilgelikler, zevkler, sorumluluklar var ve bunları boşa harcamak istemiyorum. Ama ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.

Bölümüm gereği insanlar bana sürekli çevre yap diyor. Ama ben istemiyorum buradaki insanlara gerek duymuyorum. Çünkü hiç benlik insanlar yok ve çok çocukçalar. Hiçbirinin sohbeti sarmıyor hep dedikodu falan . Sürekli bir arkadaşlık kurabileceğim birileri yok. Sürekli sıkıcı muhabbetler , birbirimiz hakkında hiçbir şey söylemiyoruz, beraberiz ama birbirimizi tanımıyoruz. İnanır mısınız sizler beni şuan ki çevremden daha çok tanıyorsunuz. Sadece beni gerçekte görmemişsiniz o kadar. Burada yine konuşulacak bir şey var ama gerçek hayatımda yok. Çoğu lise 5 gibiler. Yaşları 20'lerinde ama iki kelimeyi bir araya getirip düzgün muhabbet edemiyorlar aşırı samimiyetsizler. Ben böyle insanlarla niye çevre yapayım.

Heveslerimiz kaçmış durumda. Güven problemi, geçim derdi, gelecek kaygısı sarıp sarmalamış durumda. İki buçuk yıl sonra nasip olursa bölümümden mezun olacağım. Ama ben ne yapacağımı hiç bilmiyorum. Kendimi nasıl geliştirmem gerekiyor , şuan ne yapmalıyım diye sürekli düşünüyorum ama cevap yok. Sadece ders çalışmak istemiyorum bu şekilde üniversite hayatımı sonlandırmamalıyım. Ama ders çalışmaktan başka yapabileceğim bir şey de yok. Bu yüzden boğuluyorum.

Derslerimiz de çok garip. Öğrenmen ya da ezberlemen yetmiyor. Çoğu kişi ezber bölümü olarak görüyor ama bana göre ezberlik kısımları neredeyse yok. Ezber yaparak bu bölümden başarılı bir hukukçu olarak mezun olmak zor.
Kanunlar ve konuların anlatış biçimi çok soyut. Fakat bizden somutlaştırmamızı istiyorlar ama bunu nasıl yapmamız gerektiğini öğretmiyorlar. Klasik eğitim hayatı. Hiçbir zaman öğrenmemiz gereken asıl şeyleri öğretmediler o yüzden mezun olduğumuzda sudan çıkmış balığa dönüyoruz ya zaten.
Bizim derslerde genellikle kesinlik diye bir şey yok. Hep ihtimaller üzerinden gidiyoruz. Ve bu ihtimalleri somut olaya dökmek ve kanunla gerekçelendirmek çok yorucu. Her detayına hakim olman gerekiyor. Kendi cümlelerinle bir şeyler ortaya koymalısın.

Bir ara @Kaudupul_____6.23 şey demişti. Cümleyi tam hatırlamasam da okuduğumuz bölüm de kaderimiz olduğunu düşünüyorum demişti. Buna o kadar çok katılıyorum ki. Sonuçta burada 2-8 yıl arası eğitim görüyoruz ve mezun olduğumuzda da çoğunlukla bu mesleklerimizi icra edeceğiz. Yaptığımız meslekler sadece mesleki hayatımızı değil günlük hayatımızı, aşk hayatımızı ... Aklınıza gelebilecek her şeyimizi birçok anlamda şekillendiriyor. Ben de ileride bölümüm gerekleriyle şekilleneceğim. Ve buna hiç hazır değilim. Beni nasıl birisi yapacak hiç bilmiyorum.

Öğrencilik hayatıma o kadar çok alıştım ki mezun olmak istemiyorum
Öğrenci olmadan ki hayatımı hiç düşünemiyorum. O sorumlulukları kaldırabilecek miyim? Büyümeye ve olgunlaşmaya adapte olacak mıyım? O zamanlar hayatım nasıl olacak, ben nasıl bir insan olacağımı hiç tahmin edemiyorum.


Çok fazla düşünüyorum ve şuan elimden gelen pek bir şey yok. O yüzden zamana bıraktım bazı şeyleri. Umarım zamana bıraktığım şeyler de sürekli giden zamanda kaybolmaz. Umarım bazı şeyler için geç kalmam .

Bu aralar kafam çok karmaşık. O yüzden ne hissettiysem yazdım. Eğer saçmalamışsam kusura bakmayın. Buraya kadar okuduysanız da teşekkür ediyorum

Seni forum agasi secimlerinde tanimistim kafa yapimizin birbirine oldukca uyustugunu dusunuyorum benim arkadaslarim var ama cogu laga luga kafa yapilarimiz pek uyusmuyor keske gercek hayatta arkadas olabilseydik senin gibi olgun ve sorumluluk sahibi biri hayatimda olsun isterdim

 

[Hissiz Müziğim]

Seni forum agasi secimlerinde tanimistim kafa yapimizin birbirine oldukca uyustugunu dusunuyorum benim arkadaslarim var ama cogu laga luga kafa yapilarimiz pek uyusmuyor keske gercek hayatta arkadas olabilseydik senin gibi olgun ve sorumluluk sahibi biri hayatimda olsun isterdim

Kafa dengi birisini bulmak çok önemli. İlla fikirlerimiz hep aynı olmasına gerek yok. Farklı fikirlere açığım , farklı bi bakış açısı katıyor insana. İşte bazı insanların fikirleri yok.

 

[Hissiz Müziğim]

Öncelikle ben ne zaman bir durumla baş etmekte zorluk çeksem bu da geçecek şeklinde kendime teselli veriyorum. Sen neler neler atlattın, neleri arkanda bıraktın bu mu geçmeyecek, elbet bu da geçecek ve sen belki de bunu gülümseyerek hatırlayacaksın diyorum. Ömrün bile sonsuz olmadığı şu dünyada hiçbir dert, sıkıntı ve keder de sonsuza kadar sürmüyor. Her zaman olmasa da çoğu zaman bunu düşünmek bana iyi geliyor.
Anın tadını çıkarma meselesine gelince yanlış kişiye sordun diyebilirim çünkü ben fazla keyifçi biriyim Bunu da düzelteceğim inşallah, düzeltmek zorundayım.
Bence bu durum tamamen kişiden kişiye ve bireyin sahip olduğu imkânlara göre değişiyor. Mesela ben gün içinde eğer yalnız kahvaltı yapıyorsak annemle konuşmayı çok seviyorum. Ya da bazen derse ara verdiğimde öğlen çay eşliğinde sohbet ediyoruz ve bu da bana iyi hissettiriyor. Evet, yetişmem gereken şeyler de var ama bir yandan da hayatımda vakit ayırmak istediğim insanlar var ve o insanlarla daha ne kadar beraber olabileceğimi bilmediğimden onları da aksatmadan yaşamaya çalışıyorum. Arkadaş konusunda şanslı biri olduğumu düşünüyorum ve elimden geldiğince görüşmeye, konuşmaya ve mesajlaşmaya çalışıyorum ki bu da bana keyif veriyor. Bazen kimseyle paylaşamadığım endişelerimi ya da tereddüt ettiğim noktaları birilerine açmak, gerektiğinde fikir danışmak iyi geliyor. Hiçbir şey yapmak zorunda olmasaydım tüm gün dizi izler ve kitap okurum diyorum ki bunları da elimden geldiğince yapmaya çalışıyorum. Ne zaman sonlanacağını bilmediğim ömrümde, bir şeyleri ertelemeyi imkânlarım dahilinde çok da sevmiyorum. Yapabilecek durumum varsa onu yapıyorum çünkü bir daha yapma şansımın olmayabileceğini biliyorum. O yüzden alman gereken sorumlulukları al ama fazlasını da yüklenme. Bu sadece sana yük olur ve seni bir süre sonra da yıpratır. Yapman gerekeni yaptıktan sonra kendini ödüllendirme mantığıyla keyif aldığın her ne varsa yapabilirsin.
Düz bir insan olduğumdan yaptıklarım da ve dolayısıyla söylediklerim de çok düz oldu ama sen her neden keyif alıyorsan onu yapmaktan geri durma demek istedim

Çok güzel yerlere değinmişsin yardımın için teşekkür ederim. Ailemi ve arkadaşlarımı ne kadar çok sevsem bazılarını biraz boşladım. Onlarla biraz konuşup sohbet etmeliyim
Normalde dizi (özellikle Türk dizisi) hiç izlemem ama bir tane Türk dizisine başladım. Vakit oldukça o diziyi izlemeyi düşünüyorum eğlenceli bir diziye benziyor. Biraz okuma yapmam da gerekiyor. Fakat ben kitap konusunda aşırı kararsız birisiyim. Her şeyi okumak istiyorum ama kitabı elime alınca emin olamıyorum. Kişisel gelişim ya da herhangi bir roman okumayı seviyorum. Sabahattin Ali'nin Değirmen kitabına başlamıştım. Ama öykü olunca çeyreğinde bıraktım. Güzel bir kitaba başlamam lazım.
Haftasonu vizelerim ve salı günü sunumum var onlar bittiğinde birkaç günlüğüne şehir dışına çıkmayı düşünüyorum ( ailemin yanına değil). Benim için değişiklik olur. Biraz rahatlamış olurum. Geldiğimde güzel bi program yapıp hem ders çalışacağım hem spor yapacağım hem de başka sosyal aktiviteler yapmayı düşünüyorum. Bakalım yapabilecek miyim
Bugün dersten sonra alışverişe çıktım. Bir saat bile olsa kendime vakit ayırdım. Bu yazdıklarımı ve yazdıklarınızı gözden geçirdim. Buradan hislerimi yazmak ve sizin de düşüncelerinizi okumak bile o kadar iyi geldi ki. En azından şartlara uygun neler yapabilceğimi düşündüm umarım uygularım da

Hepinize çok teşekkür ediyorum

 

[Hissiz Müziğim]

Bir keresinde kitapevinde hukuk kitaplarına bakmıştım. Allah kolaylık versin diyorum o yüzden bacım. Şahsi görüşüm teorik bilgi bakımından en zor bölüm bence. Tabii ciddiye alıp gerçekten çalışan için. Senin de çalışan biri olduğun belli. Peki bir şey soracağım. Şu hakimlik, savcılık için sınava giriyorlar ya. İşte onda sınavı geçmek yeterli oluyor mu? Yoksa bunun mülakatı, referansı carto curtu da oluyor mu?

Çok detaylı bilmiyorum ama bildiğim kadarıyla;
Bu yıl yürürlüğe giren ve 2024 yılında mezun olanların ve daha sonraki mezunların sorumlu olduğu Hukuk Mesleklerine Giriş Sınavı geldi. Bu bi ön sınav olduğu için avukatlıkta mülakat yok.
Fakat hakimlik savcılık sınavından sonra mülakat var.

 

[Hissiz Müziğim]

Ne mesajı mesaj atmamışsın bana keddyyy

2. Vaka diye yorumladım
@Vankedisi🐈☢️ anladın sen