Hoşlandığım çocuktan yavaş yavaş hoşlanmamaya başladım sanırım.
Şuan bile tam tanımıyorum ama eskiye nazaran az çok tanıyorum. Karakteri vs hakkında gözlemlerim oluştu. Önceden aklım ve kalbim birdi ve ona olan sevgimi onaylıyorlardı . Fakat kendime itiraf ettikten sonra ve onu gözlemlemeye başladıktan sonra aklım ve kalbimin yolları ayrışmaya başladı. Bunca zamandır, ondan hoşlanmamın sebebi de hislerimin bende yarattığı belirsizlik durumu olduğunu düşünüyorum. Onu görünce veya sesini ve adını duyunca heyecanlanıyorum, konuşmakta zorlanıyorum. Göz teması kurmakta zorlanıyorum. Onu özlemeyi seviyorum. Fakat bu hislerimin olmasının sebebi duygularımı ona itiraf etmediğim için bendeki belirsizlik duygusu. Kalbimi heyecanlandıran şey bu. Kalbimde hâlâ sevgi ve heyecan var.