HABER: Black Pink’in Netflix belgeselinde göründüğü kadarıyla K-Pop’ın arkasındaki ‘rahatsızlık veren gerçek’
KAYNAK: Kyunghyang News via Naver
1. [+144, -4] Medyanın belgeseli “aldıkları acımasız eğitimin iyi bir şey gibi gösterilmesi” şeklinde yorumlaması çok yazık. Dünyada bir sürü meslek var ve bu mesleklerin zirvesindeki insanlar acımasız eğitimlerden geçiyor. Özellikle de spor ya da sanat alanında başarılı olmak için acımasız eğitim sürecinden geçmek şart. Buz prensesi Kim Yuna, E-Spor atleti Faker, basketbol imparatoru Jordan. Kimse onları bu kadar sıkı çalışmak için zorlamadı, bunu kendi istekleriyle yaptılar. Belgesele bu kadar emeğin sadece ‘iyi bir şey gibi gösterilmesi’ demek haksızlık.
2. [+67, -5] New York Times ne diyor ya? Black Pink bir robotmuş da YG onların üzerinden milyarlar kazanıyormuş gibi yazmışlar, bunu nereden çıkardılar? Black Pink niye köleymiş ve bedavaya çalışıyormuş gibi davranıyorlar? Black Pink çok para kazanıyor ve sektörden ayrıldıklarında binalar satın alacak kadar paraları olacak, bu saçmalık da ne? Bu sistemde ikiyüzlülük falan yok. Black Pink seçilmiş kişilerdi.
3. [+50, -1] Black Pink’in sahip olduklarına sahip olmak için zor zamanlar geçirmek zorundasın. İnsanlar oturup ikramiyenin kucaklarına düşmesini mi bekliyor? Black Pink emeklerinin karşılığını anlıyor. Buraya gelebilmek için çok çalıştılar.
4. [+48, -2] Rahatsız edici gerçek bu. Rahatsız edici olmayan gerçeği bilmek istiyorsanız dünyaya sorun, böyle bir masal var mı? Gerçek hiçbir zaman çocukların sevdiği bir şeker gibi değildir. Acı bir bitter çikolata gibidir. İnsanlar başarıların acıyla geldiğini anlamalı, her şey güzel bir masal gibi olmuyor
5. [+37, -5] İnsanlar boş yere sorun yaratıyor
6. [+13, -0] Belgeselde bu kadar rahatsız edici olan ne? Hepimiz böyle yaşıyoruz. İlkokuldan beri çocuklar acımasız bir toplumda rekabet etmek için okula gönderiliyor. Neden Black Pink üzücü bir durumdaymış gibi konuşuyorlar? Yabancı medyanın her zaman K-Pop hakkında önyargılı bir görüşe sahip olduğunu düşünüyorum, bu yüzden Kore medyasının olumlu eleştirilerle buna karşı koyma zamanı geldi. Umarım Black Pink ve ülkemizin diğer tüm genç sanatçıları günlerini pişmanlık duymadan geçirirler. Kore fighting.
7. [+9, -0] Herhangi bir alanda başarı, çaba, fedakarlık ve kayıp gerektirir. Bu hayatın bir gerçeği. New York Times toplumumuzu bunun için nasıl eleştirebilir? Ya kendi toplumları? Onların toplumu altyazı bile okuyamayan ve Trump gibi birinin liderliğinde Amerikalılarla dolu değil mi? Ve Black Pink’e ‘ürün’ demek şart mı? Onlar sanat yapıyorlar. Black Pink bir ürünse, dünyada ürün olmayan ne var? Çaba başarının anasıdır, bu dünyanın her yerinde uygulanabilecek bir felsefedir.
8. [+8, -0] Buna kötü gözle bakmak adil değil. Bu insanlar yetenekli olduklarını fark ettiler ve başarıya ulaşmak için tüm emeklerini bu yönde harcadılar. Olimpiyat sporcuları başarıları için hiç mi çalışmıyor sizce?
—
ORJİNAL NB SİTESİNDEKİ EN ÇOK BEĞENİ ALAN YORUM (YABANCI HAYRAN YORUMU)
[+77] Bence en büyük sorun şu, 100 idol grubundan sadece 1 tanesi ’emekli olunca bina satın alabilecek’ kadar başarılı oluyor, halbuki diğer 99 idol grubu da onlar kadar çok çalışıyor ve karşılığında hiçbir şey alamıyor, hatta çoğu zaman şirkete borç ödemekten yıllar boyu maaş alamıyorlar (BAP, SONAMOO, AOA bile bundan bahsetmişti). Evet Black Pink’i örnek olarak kullanmak saçma, özellikle de YG’nin sanatçıların getirdiği parayı bölüştürme oranı iyiyken (ne kadar kanunsuz işler yaparlarsa yapsınlar) Bu tarz belgesel ve haberler Büyük 3 dışındaki şirketlerde yer alan gruplar için yapılmalı, o zaman insanlar acı gerçeği fark eder.
Kaynak: Netizenbuzz
