- Katılım
- 23 Tem 2023
- Mesajlar
- 2,112
- Tepki
- 7,463
- Puan
- 339
Merhabalar sevgili forum halkı. Bugün sizlere düğüne giderken yolda yaşadığımız küçük bir olayı anlatacağım.
Komşumuzun (S) kardeşinin düğünü vardı. Biz de oraya komşumuz (Ş), Ş'nin kızı (M), annem, babam ve ben beraber gidecektik. Davetiyede açık hava salonu yazıyordu. Adres falan da yoktu. Düğünün olacağı bölgede iki tane düğün salonu vardı. Biri açık biri kapalı. Biz arabaya bindik, düğünün olacağı bölgeye sorunsuz bir şekilde gittik.
Adres yazmadığı için bir köfteciye salonu sorduk. Tarif ettikten sonra bir yerlere döndük, yukarılara çıktık falan. Ormana falan gelmiştik, üstelik yakınlarda bir yerde ses de yoktu. Tenha bir yerdi. Sonra biz bir iki kişiye daha sorduk salonu. Hepsi aynı yeri tarif etti, bir okulun yanı. Biz okulu bulmaya çalışıyoruz, bu esnada da önümüze iki tabela geldi. Birinin üstünde açık hava salonu yazıyordu ve gösterdiği yere doğru gittik. Tepelere çıkıyoruz çıkıyoruz ama salon malon yok. Sonra geri döndük ordan. Bir tane eve denk geldik. Sonra Ş ordan salonu sordu. Adam yine aynı yeri tarif etti. Biz adamın tarif ettiği yerden gittik ama aynı yerde dönüp dolaşıyoruz. İki üç kere tur attık aynı yerde. Üstelik tarif ettikleri yerde de salon yok. Kendimi korku filminde gibi hissettim. Sonra Ş, S'yi aradı ve ondan konum istedi. Sonra navigasyonu açtık ve ordan baktırdılar bana. Hayatımda hiç navigasyondan yön tarif etmemiştim. Neyse ki yol düzdü de çok zor olmadı. Kuzenimi iki dakikalık ve her gün gittiğim otobüs durağına götüremeyen ben hiç bilmediğim bir yerde babamı yönlendirdim. Bir de M söylenip duruyordu iyice sinirim bozuldu. En sonunda vardık salona. Fakat tahmin edin salon açık mı? Hayır, değil. Davetiyeye açık yazmışlar ama salon kapalıydı. İçimden sövdüm davetiyeyi hazırlayan kişiye. Neyse ki pasta çok güzeldi, tek sevdiğim yanı oydu düğünün.
Her neyse, bu da benim küçük bir maceram. Okuduğunuz için teşekkürler
Komşumuzun (S) kardeşinin düğünü vardı. Biz de oraya komşumuz (Ş), Ş'nin kızı (M), annem, babam ve ben beraber gidecektik. Davetiyede açık hava salonu yazıyordu. Adres falan da yoktu. Düğünün olacağı bölgede iki tane düğün salonu vardı. Biri açık biri kapalı. Biz arabaya bindik, düğünün olacağı bölgeye sorunsuz bir şekilde gittik.
Adres yazmadığı için bir köfteciye salonu sorduk. Tarif ettikten sonra bir yerlere döndük, yukarılara çıktık falan. Ormana falan gelmiştik, üstelik yakınlarda bir yerde ses de yoktu. Tenha bir yerdi. Sonra biz bir iki kişiye daha sorduk salonu. Hepsi aynı yeri tarif etti, bir okulun yanı. Biz okulu bulmaya çalışıyoruz, bu esnada da önümüze iki tabela geldi. Birinin üstünde açık hava salonu yazıyordu ve gösterdiği yere doğru gittik. Tepelere çıkıyoruz çıkıyoruz ama salon malon yok. Sonra geri döndük ordan. Bir tane eve denk geldik. Sonra Ş ordan salonu sordu. Adam yine aynı yeri tarif etti. Biz adamın tarif ettiği yerden gittik ama aynı yerde dönüp dolaşıyoruz. İki üç kere tur attık aynı yerde. Üstelik tarif ettikleri yerde de salon yok. Kendimi korku filminde gibi hissettim. Sonra Ş, S'yi aradı ve ondan konum istedi. Sonra navigasyonu açtık ve ordan baktırdılar bana. Hayatımda hiç navigasyondan yön tarif etmemiştim. Neyse ki yol düzdü de çok zor olmadı. Kuzenimi iki dakikalık ve her gün gittiğim otobüs durağına götüremeyen ben hiç bilmediğim bir yerde babamı yönlendirdim. Bir de M söylenip duruyordu iyice sinirim bozuldu. En sonunda vardık salona. Fakat tahmin edin salon açık mı? Hayır, değil. Davetiyeye açık yazmışlar ama salon kapalıydı. İçimden sövdüm davetiyeyi hazırlayan kişiye. Neyse ki pasta çok güzeldi, tek sevdiğim yanı oydu düğünün.
Her neyse, bu da benim küçük bir maceram. Okuduğunuz için teşekkürler
