İç Sesiniz Var Mı?

[tinkin'barb]

Bir gün rastgele karşıma bir video çıktı ve o videoda bazı kişilerin içinde bir ses olmadığından bahsediyorlardı. Sürekli kafasının için konuşan birisi olarak beni çok şaşırttı bu bilgi. Şu an buraya yazarken bile bir ses benimle beraber okuyor yazdıklarımı. Filmlerde ana karakter içinden konuştuğunda bu kişiler için çok şaşırtıcı oluyormuş. Filmi daha iyi anlayalım diye açıklama yapıldığını sanıyorlarmış. Bir şeyi düşünecekleri vakit sesli olarak söylüyorlamış. Yazma ve okuma onlar için tamamen kelimelerin ard arda gelmesi sonucunda anlamın akıllarında patlamasından ibaretmiş. Kendi iç sesimi durdumaya çalışsam bile beceremiyorum. Benim için hayali bile güç.
Peki siz bir iç sese sahip misiniz? Bu iç sesin sizi hiç bıktırdığı oldu mu? Ve iç sese sahip değilseniz nasıl bir deneyim sahip olmamak?
Bazen iç sesim o kadar saçma şeyler söylüyor ki toplum içinde uygun olmayan bir anda kıkırdıyorum. Bu benim en sevmediğim özelliklerimden birisi sanırım.

 

[Haney 🍯]

Benim iç sesim hep bana şunu yap, bunu yap diyor. O kadar saçma ki yap dediği şeyler. Kendimi zor tutuyorum.

Gönderi otomatik olarak birleştirildi: 6 Eyl 2023

Bir gün rastgele karşıma bir video çıktı ve o videoda bazı kişilerin içinde bir ses olmadığından bahsediyorlardı. Sürekli kafasının için konuşan birisi olarak beni çok şaşırttı bu bilgi. Şu an buraya yazarken bile bir ses benimle beraber okuyor yazdıklarımı. Filmlerde ana karakter içinden konuştuğunda bu kişiler için çok şaşırtıcı oluyormuş. Filmi daha iyi anlayalım diye açıklama yapıldığını sanıyorlarmış. Bir şeyi düşünecekleri vakit sesli olarak söylüyorlamış. Yazma ve okuma onlar için tamamen kelimelerin ard arda gelmesi sonucunda anlamın akıllarında patlamasından ibaretmiş. Kendi iç sesimi durdumaya çalışsam bile beceremiyorum. Benim için hayali bile güç.
Peki siz bir iç sese sahip misiniz? Bu iç sesin sizi hiç bıktırdığı oldu mu? Ve iç sese sahip değilseniz nasıl bir deneyim sahip olmamak?
Bazen iç sesim o kadar saçma şeyler söylüyor ki toplum içinde uygun olmayan bir anda kıkırdıyorum. Bu benim en sevmediğim özelliklerimden birisi sanırım.

Ve ben hep merak ettim doğuştan sağırların iç sesi var mı diye. Mantıken yoktur diye düşünüyorum ama yine de merak işte

 

[tinkin'barb]

Benim iç sesim hep bana şunu yap, bunu yap diyor. O kadar saçma ki yap dediği şeyler. Kendimi zor tutuyorum.

Gönderi otomatik olarak birleştirildi: 6 Eyl 2023

Ve ben hep merak ettim doğuştan sağırların iç sesi var mı diye. Mantıken yoktur diye düşünüyorum ama yine de merak işte

Yoksa nasıl düşünüyorlar acaba

 

[Hissiz Müziğim]

Benim de iç sesim var. Özellikle akşam uyuyacağım zaman hiç susmuyor. Sürekli bir şey söylüyor. O yüzden uyuyamıyorum ve delirecek gibi oluyorum.
"Bazen iç sesim o kadar saçma şeyler söylüyor ki toplum içinde uygun olmayan bir anda kıkırdıyorum" . Bunu da çok yaşadım. Sadece kıkırdamak değil gülüyorum , sinirleniyorum, şaşırıyorum, üzülüyorum.
Bunu kız kardeşime anlatmıştım bir ara ben içimdeki sesle çok konuşuyorum falan dedim. O zaman garip bir şekilde bana bakmıştı. Aradan baya zaman geçti. Birisinin yanında ablam insanlarla arkadaşlık kurmuyor içindeki sesle arkadaşlık kuruyor demişti. O zaman baya utanmıştım. Ne diyeceğimi bilemedim

 

[fosforlucevriye]

Bir gün rastgele karşıma bir video çıktı ve o videoda bazı kişilerin içinde bir ses olmadığından bahsediyorlardı. Sürekli kafasının için konuşan birisi olarak beni çok şaşırttı bu bilgi. Şu an buraya yazarken bile bir ses benimle beraber okuyor yazdıklarımı. Filmlerde ana karakter içinden konuştuğunda bu kişiler için çok şaşırtıcı oluyormuş. Filmi daha iyi anlayalım diye açıklama yapıldığını sanıyorlarmış. Bir şeyi düşünecekleri vakit sesli olarak söylüyorlamış. Yazma ve okuma onlar için tamamen kelimelerin ard arda gelmesi sonucunda anlamın akıllarında patlamasından ibaretmiş. Kendi iç sesimi durdumaya çalışsam bile beceremiyorum. Benim için hayali bile güç.
Peki siz bir iç sese sahip misiniz? Bu iç sesin sizi hiç bıktırdığı oldu mu? Ve iç sese sahip değilseniz nasıl bir deneyim sahip olmamak?
Bazen iç sesim o kadar saçma şeyler söylüyor ki toplum içinde uygun olmayan bir anda kıkırdıyorum. Bu benim en sevmediğim özelliklerimden birisi sanırım.

Nasıl ya inanılmaz şaşırttı bu beni, iç sesim olmadan yaşamayı düşünemiyorum bile. Karar alıp verirken özellikle iç sesim olmasa ne yaparım... Ama bazen de keşke sussa iç sesim diyorum çünkü kendime karşı acımasız olabiliyorum.

 

[sunnfloweer]

benim ki sürekli beni kötü şeyler yapmaya teşvik ediyor

 

[BobaTea]

Yoksa nasıl düşünüyorlar acaba

Bazı insanlar iç ses yerine resimlerle düşünüyormuş bana da ilginç gelmişti. Ses yerine görseller beliriyor kafanda öyle düşünüyorsun.

 

[Nayna]

Benim kesinlikle iç sesim var ama kötü şeyler yapmaya yönlendirmiyor beni. Sorunlarımı çözmeme işlerimi yapmaya oldukça yardımcı oluyor. Over thinkingden muzdarip biri olarak çoğu gece uyuyamıyorum zaten ama birkaç uyku hapıyla onuda hallediyorum çoğu zaman.

 

[Athena]

Evet.yasak elma Ender gibiyim."Ha Ne dedim ben Ha?"

 

[Nora]

Özellikle gece kafayı yastığa koyduğumda çekilmez oluyor bazen iç sesim. Gündüz iyi anlaşıyoruz karşılıklı çay kahve içecek kadar hem de. Bi şakalar komiklikler

 

[Müstesna]

Bu bilgiyi ben de bir yerde duymuştum. Hatta bir de gözünde bir şeyler canlandıramayanlar da varmış. Mesela kitap okurken kitaptaki olayları hayal ederiz gözümüzün önünde görseller belirir ya da birini hatırladığımızda onun görseli gözümüzün önüne gelir ya bazı insanlarda bu olmuyormuş. Kitap okurken falan hayal edemiyorlarmış. Hatta bu insanlar rüya da görmüyorlarmış sanırım. Çok ilginç gelmişti bana bu. Beni hayata bağlayan şey hayal kurmak. Ve ben sürekli içimden (hatta bazen laf lafı açar dışımdan da) konuşan biriyim.
Çok ilginç geliyor bana böyle şeyler.

 

[Hissiz Müziğim]

Bazı insanlar iç ses yerine resimlerle düşünüyormuş bana da ilginç gelmişti. Ses yerine görseller beliriyor kafanda öyle düşünüyorsun.

O da var ben de

 

[ask]

Bir gün rastgele karşıma bir video çıktı ve o videoda bazı kişilerin içinde bir ses olmadığından bahsediyorlardı. Sürekli kafasının için konuşan birisi olarak beni çok şaşırttı bu bilgi. Şu an buraya yazarken bile bir ses benimle beraber okuyor yazdıklarımı. Filmlerde ana karakter içinden konuştuğunda bu kişiler için çok şaşırtıcı oluyormuş. Filmi daha iyi anlayalım diye açıklama yapıldığını sanıyorlarmış. Bir şeyi düşünecekleri vakit sesli olarak söylüyorlamış. Yazma ve okuma onlar için tamamen kelimelerin ard arda gelmesi sonucunda anlamın akıllarında patlamasından ibaretmiş. Kendi iç sesimi durdumaya çalışsam bile beceremiyorum. Benim için hayali bile güç.
Peki siz bir iç sese sahip misiniz? Bu iç sesin sizi hiç bıktırdığı oldu mu? Ve iç sese sahip değilseniz nasıl bir deneyim sahip olmamak?
Bazen iç sesim o kadar saçma şeyler söylüyor ki toplum içinde uygun olmayan bir anda kıkırdıyorum. Bu benim en sevmediğim özelliklerimden birisi sanırım.

Hen de hic susmayanından bir ic sesim var

 

[haneull]

O kadar kendimle konuşurum ki içimde başka biri daha yaşıyor sanki, sözlü görsel olarak kafamda bir şeyleri çok kolay canlandırabiliyorum. Bazen ben çıkayım aradan sen yaşa diyesim geliyor aşırı düşünmekten muzdaribim
Bir ara çoklu kişilik bozukluğum olduğunu bile düşünüyordum insanların hiç icinden düşünmediğine dair bir şeyi de ilk defa okudum bence güzel bir şey olmalı

 

[rüyalardabuluşaım]

Var ve ne yazık ki bazen hiç düşünmek istemediğim şeyler düşünürken buluyorum kendimi. Biliyorum ki hepsi vesvese.
'''Amentü billahi ve rusulihi hüve'l evvelü hüve'l ahirü ve'z zahirü ve'l batinü ve hüve bi külli şey'in alim'' duasını okuyorum içimden ve ferahlıyor içim.

 

[hibluesky]

Şu sıralar hayata acayip kötü bakan, hiçbir işimin iyi gitmeyeceğini söyleyen ve beni zorbalayan bir iç sesim var. Genelde pozitif görünsem de içimde kendimi sürekli yargılayan bir ses oluyor

 

[tinkin'barb]

İç ses var ve bence iç sesimiz, beynimizdeki milyonlarca düşüncelerimizi dökmeye çalışan, nasıl denilir, bir araç gibi. Dış sesimiz bir kelime dökene kadar aklımızdaki düşüncelerimizin ardı arkası kesilmez. İç sesimiz de bu karmaşıklığı biraz da olsa açığa kavuşturuyor fikrimce.
Beynimizi düşünmemeye zorlayamayız, sürekli düşünme hâlinde olduğundan ve de bunu hızlı yaptığından bunlar ve dış sesimiz arasındaki aracılık görevini iç sesimiz alıyor bence. Arada bir "ne diyor bu iç ses, böyle mi diyor gerçekten?" diye şaşırmamızın nedeni de bence o an iç sesimizin, düşünce yığınından cümleler yakalamasıdır.
Güzel konuymuş bu arada

fakat işte ben o düşünce yığınının sadece zihnimin içindeki iç sesten ibaret olduğunu düşünüyorum. bazen aklımın içinde bir şeyler anlık beliriyor evet ama onu doğrulayan eleştiren şey iç ses olduğundan aslında fark etmeden var olan aklımda beliren şeye vucut yaratmış oluyorum. hani dilimin ucunda deriz. o şey aklımızdadır da bir şeyle bağdaştıramadığımız için o an anlatamayız. belkide iç sesi olmayan kişiler o dış kılıfa ihtiyaç duymuyordur.

Gönderi otomatik olarak birleştirildi: 6 Eyl 2023

O kadar kendimle konuşurum ki içimde başka biri daha yaşıyor sanki sözlü görsel olarak kafamda bir şeyleri çok kolay canlandırabiliyorum. Bazen ben çıkayım aradan sen yaşa diyesim geliyor aşırı düşünmekten muzdaribim
Bir ara çoklu kişilik bozukluğum olduğunu bile düşünüyordum insanların hiç icinden düşünmediğine dair bir şeyi de ilk defa okudum bence güzel bir şey olmalı

bence iç ses direkt kişinin karakterini yansıtıyor. yorumlarda bazılarının iç sesi birilerinin dış görünüşünü eleştirirken, bazılarını yargılıyor. bazı kişilerede bu içsesin başka bir insan gibi gelmesinin nedeninide gerçek kişilğinin toplumun yargıları altında ezilmesi. dışarıya oynadığı karakterinin içindekiyle tutmaması. bence bu yüzden içinde iki kişi varmış gibi hissediyor olabilirsin.

Gönderi otomatik olarak birleştirildi: 6 Eyl 2023

Nasıl ya inanılmaz şaşırttı bu beni, iç sesim olmadan yaşamayı düşünemiyorum bile. Karar alıp verirken özellikle iç sesim olmasa ne yaparım... Ama bazen de keşke sussa iç sesim diyorum çünkü kendime karşı acımasız olabiliyorum.

o acımasız olma durumunu stres anları veya stres dönemleri yapıyor. baya kötü olabiliyor. hatta rahatlamaya çalışırken sürekli modunu düşürüyor ve insanı mutsuz ediyor. o acımasızlıktan gerçekten nefret ediyorum.

Gönderi otomatik olarak birleştirildi: 6 Eyl 2023

benim ki sürekli beni kötü şeyler yapmaya teşvik ediyor

internette nevrotik anksiyete gibi bir şey görmüştüm istersen biraz araştırabilirsin.

Gönderi otomatik olarak birleştirildi: 6 Eyl 2023

Bazı insanlar iç ses yerine resimlerle düşünüyormuş bana da ilginç gelmişti. Ses yerine görseller beliriyor kafanda öyle düşünüyorsun.

belki çocukluklarından sözlü iletişimden ötürü görsel bir öğreti tercih etmiş olabilir bu tarz kişilerin ailesi.

Gönderi otomatik olarak birleştirildi: 6 Eyl 2023

Bu bilgiyi ben de bir yerde duymuştum. Hatta bir de gözünde bir şeyler canlandıramayanlar da varmış. Mesela kitap okurken kitaptaki olayları hayal ederiz gözümüzün önünde görseller belirir ya da birini hatırladığımızda onun görseli gözümüzün önüne gelir ya bazı insanlarda bu olmuyormuş. Kitap okurken falan hayal edemiyorlarmış. Hatta bu insanlar rüya da görmüyorlarmış sanırım. Çok ilginç gelmişti bana bu. Beni hayata bağlayan şey hayal kurmak. Ve ben sürekli içimden (hatta bazen laf lafı açar dışımdan da) konuşan biriyim.
Çok ilginç geliyor bana böyle şeyler.

Genelde kitap okumayı sevmeselerde bu tarz kişiler bizim okuma hızımızdan kat ve kat hızlı okuyorlar. Çünkü bizi yavaşlatan bir iç ses var onlar ise gözleriyle direkt anlamları yakalayıp okuyorlar. biz ise seslendir prodüksüyon falan derken onların hızına yaklaşamıyoruz.
ve bence rüya ile pek alakası yok bu durumun. ama yinede bilir kişi olmadığımdan pek bir şey diyemem.

 

[haneull]

Şu sıralar hayata acayip kötü bakan, hiçbir işimin iyi gitmeyeceğini söyleyen ve beni zorbalayan bir iç sesim var. Genelde pozitif görünsem de içimde kendimi sürekli yargılayan bir ses

fakat işte ben o düşünce yığınının sadece zihnimin içindeki iç sesten ibaret olduğunu düşünüyorum. bazen aklımın içinde bir şeyler anlık beliriyor evet ama onu doğrulayan eleştiren şey iç ses olduğundan aslında fark etmeden var olan aklımda beliren şeye vucut yaratmış oluyorum. hani dilimin ucunda deriz. o şey aklımızdadır da bir şeyle bağdaştıramadığımız için o an anlatamayız. belkide iç sesi olmayan kişiler o dış kılıfa ihtiyaç duymuyordur.

Gönderi otomatik olarak birleştirildi: 6 Eyl 2023

bence iç ses direkt kişinin karakterini yansıtıyor. yorumlarda bazılarının iç sesi birilerinin dış görünüşünü eleştirirken, bazılarını yargılıyor. bazı kişilerede bu içsesin başka bir insan gibi gelmesinin nedeninide gerçek kişilğinin toplumun yargıları altında ezilmesi. dışarıya oynadığı karakterinin içindekiyle tutmaması. bence bu yüzden içinde iki kişi varmış gibi hissediyor olabilirsin.

Gönderi otomatik olarak birleştirildi: 6 Eyl 2023

o acımasız olma durumunu stres anları veya stres dönemleri yapıyor. baya kötü olabiliyor. hatta rahatlamaya çalışırken sürekli modunu düşürüyor ve insanı mutsuz ediyor. o acımasızlıktan gerçekten nefret ediyorum.

Gönderi otomatik olarak birleştirildi: 6 Eyl 2023

internette nevrotik anksiyete gibi bir şey görmüştüm istersen biraz araştırabilirsin.

Gönderi otomatik olarak birleştirildi: 6 Eyl 2023

belki çocukluklarından sözlü iletişimden ötürü görsel bir öğreti tercih etmiş olabilir bu tarz kişilerin ailesi.

Gönderi otomatik olarak birleştirildi: 6 Eyl 2023

Genelde kitap okumayı sevmeselerde bu tarz kişiler bizim okuma hızımızdan kat ve kat hızlı okuyorlar. Çünkü bizi yavaşlatan bir iç ses var onlar ise gözleriyle direkt anlamları yakalayıp okuyorlar. biz ise seslendir prodüksüyon falan derken onların hızına yaklaşamıyoruz.
ve bence rüya ile pek alakası yok bu durumun. ama yinede bilir kişi olmadığımdan pek bir şey diyemem.

Bu tamamen karakterle ilgili bir şey değil bence. Öyle olsa aşırı düşünme diye bir rahatsızlık olmazdı. Kafamda kuruyorum çoğu şeyi, malesef farkındayım. Kendim olarak baktığımda sakinlikle karşılaşabileceğim şeyleri zihnimde döndürdükçe düşüncelerim yabancılaşıyor. Bu çektiğin bir fotoğrafa arka arkaya çok baktığında kendini her seferinde daha kusurlu görmek gibi.
Sürekli aynı seyleri düşündüğüm için bambaşka noktalardan kendime yeni yanlışlar çıkarıp dünyanın en kötü vb sıfatlarla etiketliyorum. Bu kadar da farkında bir ahmaklık işte

 

[hibluesky]

Bu tamamen karakterle ilgili bir şey değil bence. Öyle olsa aşırı düşünme diye bir rahatsızlık olmazdı. Kafamda kuruyorum çoğu şeyi, malesef farkındayım. Kendim olarak baktığımda sakinlikle karşılaşabileceğim şeyleri zihnimde döndürdükçe düşüncelerim yabancılaşıyor. Bu çektiğin bir fotoğrafa arka arkaya çok baktığında kendini her seferinde daha kusurlu görmek gibi.
Sürekli aynı seyleri düşündüğüm için bambaşka noktalardan kendime yeni yanlışlar çıkarıp dünyanın en kötü vb sıfatlarla etiketliyorum. Bu kadar da farkında bir ahmaklık işte

Bu kadar farkındalık ahmaklık kısmı benim hayatı özetlemiş cabnsnsms

 

[asdudd]

fakat işte ben o düşünce yığınının sadece zihnimin içindeki iç sesten ibaret olduğunu düşünüyorum. bazen aklımın içinde bir şeyler anlık beliriyor evet ama onu doğrulayan eleştiren şey iç ses olduğundan aslında fark etmeden var olan aklımda beliren şeye vucut yaratmış oluyorum. hani dilimin ucunda deriz. o şey aklımızdadır da bir şeyle bağdaştıramadığımız için o an anlatamayız. belkide iç sesi olmayan kişiler o dış kılıfa ihtiyaç duymuyordur.

Gönderi otomatik olarak birleştirildi: 6 Eyl 2023

bence iç ses direkt kişinin karakterini yansıtıyor. yorumlarda bazılarının iç sesi birilerinin dış görünüşünü eleştirirken, bazılarını yargılıyor. bazı kişilerede bu içsesin başka bir insan gibi gelmesinin nedeninide gerçek kişilğinin toplumun yargıları altında ezilmesi. dışarıya oynadığı karakterinin içindekiyle tutmaması. bence bu yüzden içinde iki kişi varmış gibi hissediyor olabilirsin.

Gönderi otomatik olarak birleştirildi: 6 Eyl 2023

o acımasız olma durumunu stres anları veya stres dönemleri yapıyor. baya kötü olabiliyor. hatta rahatlamaya çalışırken sürekli modunu düşürüyor ve insanı mutsuz ediyor. o acımasızlıktan gerçekten nefret ediyorum.

Gönderi otomatik olarak birleştirildi: 6 Eyl 2023

internette nevrotik anksiyete gibi bir şey görmüştüm istersen biraz araştırabilirsin.

Gönderi otomatik olarak birleştirildi: 6 Eyl 2023

belki çocukluklarından sözlü iletişimden ötürü görsel bir öğreti tercih etmiş olabilir bu tarz kişilerin ailesi.

Gönderi otomatik olarak birleştirildi: 6 Eyl 2023

Genelde kitap okumayı sevmeselerde bu tarz kişiler bizim okuma hızımızdan kat ve kat hızlı okuyorlar. Çünkü bizi yavaşlatan bir iç ses var onlar ise gözleriyle direkt anlamları yakalayıp okuyorlar. biz ise seslendir prodüksüyon falan derken onların hızına yaklaşamıyoruz.
ve bence rüya ile pek alakası yok bu durumun. ama yinede bilir kişi olmadığımdan pek bir şey diye

fakat işte ben o düşünce yığınının sadece zihnimin içindeki iç sesten ibaret olduğunu düşünüyorum. bazen aklımın içinde bir şeyler anlık beliriyor evet ama onu doğrulayan eleştiren şey iç ses olduğundan aslında fark etmeden var olan aklımda beliren şeye vucut yaratmış oluyorum. hani dilimin ucunda deriz. o şey aklımızdadır da bir şeyle bağdaştıramadığımız için o an anlatamayız. belkide iç sesi olmayan kişiler o dış kılıfa ihtiyaç duymuyordur.

Gönderi otomatik olarak birleştirildi: 6 Eyl 2023

bence iç ses direkt kişinin karakterini yansıtıyor. yorumlarda bazılarının iç sesi birilerinin dış görünüşünü eleştirirken, bazılarını yargılıyor. bazı kişilerede bu içsesin başka bir insan gibi gelmesinin nedeninide gerçek kişilğinin toplumun yargıları altında ezilmesi. dışarıya oynadığı karakterinin içindekiyle tutmaması. bence bu yüzden içinde iki kişi varmış gibi hissediyor olabilirsin.

Gönderi otomatik olarak birleştirildi: 6 Eyl 2023

o acımasız olma durumunu stres anları veya stres dönemleri yapıyor. baya kötü olabiliyor. hatta rahatlamaya çalışırken sürekli modunu düşürüyor ve insanı mutsuz ediyor. o acımasızlıktan gerçekten nefret ediyorum.

Gönderi otomatik olarak birleştirildi: 6 Eyl 2023

internette nevrotik anksiyete gibi bir şey görmüştüm istersen biraz araştırabilirsin.

Gönderi otomatik olarak birleştirildi: 6 Eyl 2023

belki çocukluklarından sözlü iletişimden ötürü görsel bir öğreti tercih etmiş olabilir bu tarz kişilerin ailesi.

Gönderi otomatik olarak birleştirildi: 6 Eyl 2023

Genelde kitap okumayı sevmeselerde bu tarz kişiler bizim okuma hızımızdan kat ve kat hızlı okuyorlar. Çünkü bizi yavaşlatan bir iç ses var onlar ise gözleriyle direkt anlamları yakalayıp okuyorlar. biz ise seslendir prodüksüyon falan derken onların hızına yaklaşamıyoruz.
ve bence rüya ile pek alakası yok bu durumun. ama yinede bilir kişi olmadığımdan pek bir şey diyemem.

Bu iç ses olayının karakterle alakalı olduğunu düşünmüyorum ben. Öyle olsa OKB diye bir hastalık olmazdı. Kafalarında devamlı hiç yapmak istemedikleri şeyler dönüyor, iç sesleri devamlı bununla ilgili konuşuyor. Bu hastalıkla ilgili kitaplar okurken şöyle bir cümle okumuştum. "Her insanın kafasında gün içerisinde milyonlarca düşünce geçiyor ve gidiyor. OKB hastasının aklına gelen her şey diğer insanların da aklına geliyor. Onlar öyle tarz şeyler yapmayacaklarından emin oldukları ve aşırı duyarlı olmadıkları için bu düşünceler gidip geçiyor ama OKB hastaları bu düşüncelere takılıyorlar. Bunun nedeni tamamen ters bir kişiliğe sahip olmaları ve bu konuya çok duyarlı olmaları." Ben düşüncelerimizi büyük ölçüde kontrol edebildiğimizi düşünmüyorum. Bence karakterimizi oluşturan şey hangi düşüncelerimizi haraketlerimize yansıttığımızdır. Seçimlerimiz önemli.