Yaşarken Ağladığım Ama Hatırladıkça Güldüğüm Anım

[Betülliçe✨]

Şimdi size bir ilkokul anımdan bahsedecem
Ben 1. Sınıftım 29 Ekim için (yanlış hatırlamıyorsam) okulda yürüyüş yapılacaktı ben de kesin katılırım öğretmenim de beni çok seviyor net seçilirim dedim. Teneffüste yanıma üst sınıflardan bir kız geldi elindeki bayrağı bana verdi "ben katılamıyorum al sen salla" dedi ben mutluluktan uçuyorum. Son derse geldik dışarıda sıraya girdik hoca yürüyüşe katılacakları seçti. en yakın arkadaşlarımdan biri seçildi ben ve diğer 2 arkadaşım seçilmedik eve bir gidişimiz var öyle bir geçer zaman ki küçük Osman gibi yüzümüzü elimizle kapatıp "vieeeğğ" diye ağlıyoruz herkes bize bakıp "aaa nolmuş bu çocuklara neden ağlıyorlar" diyorlar jdkdmdölsks eve geldim abim de seçilmemişti o da çok kızgındı mdmdmsölslw
Böyle bir anı anlatmak istedim

Osman'ın videosu

 

[Betülliçe✨]

Masum...
Küçükken böyle işlere amelelik bile olsa (Tahtayı silmek) aşırı önem veriyorduk. Irgat gibi çalışmak nedense eğlenceli geliyordu o yaşlarda. Üstüne de böyle tören işleri falan zaten övünç kaynağı. Çok tatlı bir anı, seni seçmeyen öğretmen kaybetmiş.

Harbi öğretmenlerin ayak işlerini yapmayı çok seviyorduk dmmdlsö bu öğretmenimi de çok severdim ama o gün ona çok kırılmıştım

 

[Nora]

Kendi ilkokul anılarım geldi aklıma. Benim de 23 Nisan gösterilerine seçilmeyişim var, hem de 3 kere. Bacak kadar boyumla şansımı çok zorlamışım ama olmadı be katılamadım o gösterilere

 

[Betülliçe✨]

Kendi ilkokul anılarım geldi aklıma. Benim de 23 Nisan gösterilerine seçilmeyişim var, hem de 3 kere. Bacak kadar boyumla şansımı çok zorlamışım ama olmadı be katılamadım o gösterilere

Ama neden

 

[Nora]

Ama neden

Bilmiyorum da küçükken cılız bi çocuktum ben, belki ondan almamışlardır gösteri kadrosuna. Hep de hevesli hevesli beklerdim hoca beni de seçsin diye.

 

[Betülliçe✨]

Çok tatlişkolu bir hikaye Betül üzülme
Osman zatenn mdmdmdmdkdkemdldşxmdnfıdksldkfkdnfldokrnfşdşskdnfkdnfkfknfnfmfnfnfjfkmfnfnfnfnfnfkdmdkd

sağol tubişimmm üzülmüyorum artık, hatırladıkça gülüyorum

Bilmiyorum da küçükken cılız bi çocuktum ben, belki ondan almamışlardır gösteri kadrosuna. Hep de hevesli hevesli beklerdim hoca beni de seçsin diye.

aynısından

 

[ponywinx]

Şimdi size bir ilkokul anımdan bahsedecem
Ben 1. Sınıftım 29 Ekim için (yanlış hatırlamıyorsam) okulda yürüyüş yapılacaktı ben de kesin katılırım öğretmenim de beni çok seviyor net seçilirim dedim. Teneffüste yanıma üst sınıflardan bir kız geldi elindeki bayrağı bana verdi "ben katılamıyorum al sen salla" dedi ben mutluluktan uçuyorum. Son derse geldik dışarıda sıraya girdik hoca yürüyüşe katılacakları seçti. en yakın arkadaşlarımdan biri seçildi ben ve diğer 2 arkadaşım seçilmedik eve bir gidişimiz var öyle bir geçer zaman ki küçük Osman gibi yüzümüzü elimizle kapatıp "vieeeğğ" diye ağlıyoruz herkes bize bakıp "aaa nolmuş bu çocuklara neden ağlıyorlar" diyorlar jdkdmdölsks eve geldim abim de seçilmemişti o da çok kızgındı mdmdmsölslw
Böyle bir anı anlatmak istedim

Osman'ın videosu

Öğretmen kaybetmiş boşver aşkım sen böyle çok hevesli olduğun şeye izin vermeyen seni seçmeyen öğretmenleri de hiç anlamiyacağım ne var yani heves kırmasan neyse zaten çokta önemli değil