Anonim Tanrı Size Bir Şans Daha Verse?

[fosforlucevriye]

Dört gün önce bir dizi bitirdim ve o andan beri üzerine çok düşündüğüm için size de sormak istedim? Tanrı size bir şans daha verse hayatınızda neleri değiştirirdiniz? Bu başka bir evrende doğmak gibi uçuk kaçık bir şey de olabilir annemle babam hiç evlenmeseydi gibi elinizde olmayan bir şey de olabilir, ya da keşke bir arkadaşımla küsmeseydim gibi sizin elinizde olan bir şey de olabilir. Kendisi için özel bir meselede içini dökmek isteyenler olursa diye anonimde açtım başlığı.

 

[Haney 🍯]

Mahalledeki arkadaşlarımla arkadaş olmamayı, o hesapla arkadaş olmayı hiç kabul etmemeyi isterdim. Şu anki durumumun sebebi onlar

 

[fosforlucevriye]

Mahalledeki arkadaşlarımla arkadaş olmamayı, o hesapla arkadaş olmayı hiç kabul etmemeyi isterdim. Şu anki durumumun sebebi onlar

Peki mesela onlarla arkadaş olmasan ya da o kişiyle hiç konuşmasan ne farklı olurdu sence, aslında bu başlığı açarkenki hedef kullanıcılarımdan biri de sendin, bir de özellikle birkaç kişinin daha cevabını merak ediyorum. Şu anki durumun nedir senin bakış açından tam olarak? Çok düşünen biri olduğunu biliyorum mesajlarından da ama bazen yaşadığımız olaylar keşke hiç yaşanmasaydı diyip kendimizi yiyip bitirmemiz sadece bize zarar veriyor. Geçen seninle aynı yaştayken (11. sınıftasın sanırım) tuttuğum günlüğü okudum ve sadece 3 yıl geçmiş olsa da o zamanlar keşke hiç yaşanmasaydı dediğim şeyler için hep iyi ki yaşamışım dedim bugün, bu döngü benim için de ilerleyen yıllarda devam edecek bunu da biliyorum. Sadece belki biraz daha iyi hissedersin diye anlatayım dedim işte öyle

 

[fosforlucevriye]

Öncelikle daha gelişmiş ve zihniyeti iyi olan bir ülkede dünyaya gelmek isterdim.
Belli arkadaşlıklarımı hiç yaşamamış olmak isterdim.
Anne ve babamın işleri sebebiyle sık sık tayinler yaşadım,bundan dolayı pek çok şehir gezdim.O şehirlerden birinde(isim vermeyeyim) hiç yaşamamış olmak isterdim çünkü bende güzel anılar bırakmadı.
Küçüklüğümden bu yana belli yeteneklerde uzmanlaşmak isterdim.Örneğin piyano eğitmi alıyordum sonra yarıda kesmek zorunda kaldım,bunu geliştirsem çok güzel olurdu.
Daha öz güvenli yetişmek isterdim.
Daha çoook türetebilirim aslında ama sanırım şimdilik bu kadar...
Ha bir de;daha uzun boylu olmak isterdim

Senin piyanoyla olan hüzünlü hikayenin çok benzerini ben de yaşadım o yüzden acın acımdır diyorum ve bir noktada aşırı büyük şeyleri değiştirmek istememen de hoşuma giti(ülke dışında kjsbfklasbf) mesela ben de üstüne dört gündür düşünüyorum ve fark ettim ki değiştirmek istediğim çok büyük bir şey yok benim de(1 tanesi dışında ama ona da değişmese de olur diyorum klsjbgsbg) geçmişe göre hayata ve kendime daha az sinirli olduğumu fark ettim bu son dört günde, değiştim ve geliştim çlksjbfkreçbgşg

 

[fosforlucevriye]

1- Babamın sürekli taşınmadığı bir işi olmasını isterdim, yaşadığım şehirlerin biri resmen hayatımı kararttı.
2- Babamın sakin bir insan olmasını isterdim, belki o zaman benim de öfke problemlerim olmazdı
3- 9.sınıfta o kızın oda arkadaşlığı teklifini kabul etmezdim
4- Bazı kişilerle hiç arkadaş olmazdım

Bu arkadaşlar ve şehirler herkesi mahvetmiş ya ben 9 göbek Ankaralı olaraktan halime ufak bir şükrettim. Arkadaş konusunda da.... Hayatımın ilk 14 yılını zehir eden(ben de onlara zehir ettim) şıllıklar olmasa şu an bu kadar güçlü olamazdım duygusal olarak bence sldjvbarıfb o yüzden aynılarını 10 kere dünyaya gelsem yine yaşar yine savaşırım(yalan yok biraz zevk alıyodum) pıoeashfıuefbpıareuhtprghuı
Baba konusuna gelirsek de... Masmalesef babamla çok iyi ilişkilerim yok ve benim yerime babamın on yıldır terapiye gidiyor olması gerekiyordu bence de(seninkiyle beraber lol) ama eskisi gibi babama kızmıyorum da nedense, saldım artık galiba

 

[fosforlucevriye]

Annemle babamın istedikleri hayatı yaşayabilmiş olmalarını isterdim hayallerinden taviz vermek zorunda bırakılmamış olmalarını

Bu beni çok kırdı... Bir de şey gerçeği çok üzücü, ileride bir gün biz de hayallerinden taviz vermek zorunda kalmış birer ebeveyn olabiliriz, aynı onlar gibi, bir zamanlar da onlar biz gibi hayalleri olan gençlerdi

 

[fosforlucevriye]

Valla ülke konusunda da hakkımdır Finlandiya'da falan doğmak dmxksmxk

Ama o zaman Bülent Ersoy Alaturka 1995'i hiç dinleyemezdim (akşam akşam bunalıma girmemek için kendimi teselli etme şeklim)

 

[Hissiz Müziğim]

Böyle şeyler düşünüp değiştiremeyeceğim şeyler için kendimi üzmek istemiyorum. Şu olmasaydı, bunla tanışmasaydım dediğim birisi yok. Bu zamana kadar yaşadığım birçok şey iyisiyle kötüsüyle bana çok şey kattılar. Şu an ki Hissiz Müziğim oldu.
Diyelim ki böyle bir şans var o zaman ben de
Doğmamı engellerdim. Bu dünyaya ve herhangi bir yaşama gelmeyi istemezdim iyi veya kötü yaşam farketmeksizin.

 

[fosforlucevriye]

Sanirim annemlerin daha destekleyici daha merhametli olmasini isterdim. Eger onlarinda beni suclayacagini dusunmeseydim ortaokulda yasadigim bazi seyleri onlara anlatabilirdim ve suan cok farkli olabilirdi aramizdaki iliski. Birde sanirim bu liseyi secmezdim. Tabi o kizla da asla arkadas olmazdim. Daha cok arkadas edinmeye calisirdim ilkokulda.

Beni en çok üzen noktalar da dediğin gibi-çok iyi ifade etmişsin bu arada- ailelerin destekleyici ve merhametli olmaması, bir insana en çok zarar verebilecek kişinin önce ailesi sonra kendisi olduğunu düşünüyorum, çünkü her zaman kendimize yetmemiz imkansız, ortaokulda neler oldu bilmiyorum ama umarım bir şekilde üstesinden gelebileceğin şeylerdir.

 

[fosforlucevriye]

Böyle şeyler düşünüp değiştiremeyeceğim şeyler için kendimi üzmek istemiyorum. Şu olmasaydı, bunla tanışmasaydım dediğim birisi yok. Bu zamana kadar yaşadığım birçok şey iyisiyle kötüsüyle bana çok şey kattılar. Şu an ki Hissiz Müziğim oldu.
Diyelim ki böyle bir şans var o zaman ben de
Doğmamı engellerdim. Bu dünyaya ve herhangi bir yaşama gelmeyi istemezdim iyi veya kötü yaşam farketmeksizin.

Baştaki fikirlerine katılıyorum ama doğmamı engellerdim kısmına katılmıyorum, tabii şu anki hayatım olacaksa yine, bu noktada beni en çok üzen ve inandığım tüm değerleri sorgulatan şey de bu, eğer bazılarımız doğmamayı dileyecek şeyler yaşarken ve kaderinin-bu konuda da değerlerim sorgulamaya çok açık ama neyse hadi- kendi elinde olmayan kısmı yüzünden bu kadar acı çekerken diğerleri -belki de o diğerlerinden biri benim- bazı şeylere en başından sahip... Sanırım eğer öyle bir durumda olsaydım tanrıdan gerçekten bir şans daha vermesini çok isterdim. Batsın bu dünya kısaca.

 

[fosforlucevriye]

Değiştirmeyeceğim çok az şey olur.

o zaman ne aynı kalsın isterdin

 

[fosforlucevriye]

Hayatımı değiştirmek değil de benden birkaç tane daha olsun isterdim. Örneğin şuan 18 yaşında üniversite sınavına hazırlanan bir gencim, bir yandan çocukluğumu çok özlüyor bir yandan da geleceğimi çok merak ediyorum. 18 yaşındaki Ayisigi nin yanı sıra 5-6 yaşındaki Ayisigi de olsun, 32 yaşında mesleğini eline almış ve hala bekar olan Ayisigi de olsun, 30 yaşında ve bir çocuğu olan Ayisigi de olsun ve ben tüm bu karekterleri istediğim zaman seçip onun hayatını yaşayabileyim. Bu sayede ikilemde kaldığım şeyleri de hem yapmış hem yapmamış olurum. Örneğin evlenmek, çocuk yapmak hem çok güzel hem çok kötü olabilecek bir şey gibi geliyor,istediğim zaman bu karakterler arasında geçiş yapabilirsem bunu hem elde etmiş hem de bana uygun olmadığını fark edersem bundan hala kaçabilmiş olurum.

O zaman yani sen mutlu olmadığın/hayatından memnun olmadığın anda tanrıdan şans isteyecek olan gruba giriyorsun eğer doğrudan soruma adapte edersem askfnırubfoırfb ben de bu gruptayım şahsen sdevflaıwevflırualrvf değiştirmek isteyeceğin şeylerin kararlarınla ilgili olması hoşuma gitti çünkü bence bir noktada özündeki kendinden memnun olduğun sonucunu çıkarmak istedim sklafnerıenferıu

 

[fosforlucevriye]

Ben arkadaşlarla mücadele etmek yerine alttan aldım çoğu zaman, bir kere mücadele ettim. O 9.sınıfta oda arkadaşlığını kabul ettiğim kızla ve yandaşıyla, odadan çıkacağımı söyledim. Benim yerime birini buldular o kız da geldi hiçte hoş olmayan bir şekilde beni odadan kovdu, sonra yeni geçeceğim odaya da hakkımda bir şeyler demişler. O da yetmemiş üst sınıflara baya dedikodu yaymışlar. Ve o odada sadece 1 ay kalmıştım, 1 ay... Hiçbiri duygusal olarak beni güçlendirmedi yeni yeni toparlıyorum. Baba konusunda ben de biraz salmaya başladım ama bana bıraktığı özellikler yüzünden ben de onun gibi çok fazla kalp kırdım. Bilincinde olsam bile bunu davranışlara yansıtmak o kadar kolay olmuyor maalesef.

Çok haklısın davranışa yansıtmak demekle olmuyor maalesef. Lisedeki kızlar da ciddili deccalmiş, her savaşın kendi içinde bir kuralı olur bu kadar kuralsız bir düşmanlıkları varsa o insanların bir başkasının öfkesini bile hak ettiklerini düşünmüyorum

 

[Haney 🍯]

Peki mesela onlarla arkadaş olmasan

Onlarla arkadaş olmasaydım şu an kendimi seviyor olurdum. O zamanlar bir de şu anki halimden daha hassas ve duygusaldım. Bir şey yaptığım zaman beni sorgularlardı veya imalı sözlerde bulunurlardı. Onların yanında çok pasif kalıyordum ve ne derlerse yapmak zorundaydım. Onlarla takılmak istemiyordum ama bunu onlara söylersem arkadaşsız kalırım diye söyleyemedim. Utangaç ve içe dönüğüm ben. Arkadaş yapmakta da pek iyi değildim o zamanlar. 5-6. sınıfta okulda arkadaşım yoktu ve hep yalnız takılırdım. Başkalarının da bana bakıp "Haha, şuna bak. Yalnız takılıyor, ezik" diye düşündüğünü sanırdım. Bu yüzden yalnız kalmaktan korkuyorum, hâlâ da. Sırf yalnız kalmamak için de onların her dediğini yaparak özsaygımı yitirdim çünkü onlara en ufak bir kötü söz söylersem ya da beni üzdüklerinde bunu onlara söylersem benimle ilişkilerini keseceklerini sanıyordum.

ya da o kişiyle hiç konuşmasan ne farklı olurdu sence,

Bu kişi benim kanayan yaram. Kendisiyle konuşmayı çok seviyordum ve ona bağlanmıştım. Sürekli ondan bildirim geldi mi diye kontrol ederdim. Ona takıntılı bir hâle geldiğim için bana yazmadığı zaman "Acaba benden sıkıldı mı? Acaba beni sevmiyor mu? Benimle konuşmak istemiyor mu?" diye düşünürdüm.

Şu anki durumun nedir senin bakış açından tam olarak?

Yukarda da bahsettiğim gibi özsaygım yok, özgüvenim yok. İnsanlara "Hayır." diyemem asla, yalnız kalma korkusundan....
Şu anda konuştuğum kişiler bana yazmayınca binbir türlü düşünceye girmez ve kendi kendimi bitirmezdim.

Sadece belki biraz daha iyi hissedersin diye anlatayım dedim işte öyle

Teşekkür ederim

 

[fosforlucevriye]

Sahip olduğum dünya görüşüm, doğum tarihim, annem ve kardeşim.

Annenle ve kardeşinle olan bağınızı yazılarından tahmin edebiliyordum, lütfen hep mutlu olun

 

[fosforlucevriye]

Onlarla arkadaş olmasaydım şu an kendimi seviyor olurdum. O zamanlar bir de şu anki halimden daha hassas ve duygusaldım. Bir şey yaptığım zaman beni sorgularlardı veya imalı sözlerde bulunurlardı. Onların yanında çok pasif kalıyordum ve ne derlerse yapmak zorundaydım. Onlarla takılmak istemiyordum ama bunu onlara söylersem arkadaşsız kalırım diye söyleyemedim. Utangaç ve içe dönüğüm ben. Arkadaş yapmakta da pek iyi değildim o zamanlar. 5-6. sınıfta okulda arkadaşım yoktu ve hep yalnız takılırdım. Başkalarının da bana bakıp "Haha, şuna bak. Yalnız takılıyor, ezik" diye düşündüğünü sanırdım. Bu yüzden yalnız kalmaktan korkuyorum, hâlâ da. Sırf yalnız kalmamak için de onların her dediğini yaparak özsaygımı yitirdim çünkü onlara en ufak bir kötü söz söylersem ya da beni üzdüklerinde bunu onlara söylersem benimle ilişkilerini keseceklerini sanıyordum.

Bu kişi benim kanayan yaram. Kendisiyle konuşmayı çok seviyordum ve ona bağlanmıştım. Sürekli ondan bildirim geldi mi diye kontrol ederdim. Ona takıntılı bir hâle geldiğim için bana yazmadığı zaman "Acaba benden sıkıldı mı? Acaba beni sevmiyor mu? Benimle konuşmak istemiyor mu?" diye düşünürdüm.

Yukarda da bahsettiğim gibi özsaygım yok, özgüvenim yok. İnsanlara "Hayır." diyemem asla, yalnız kalma korkusundan....
Şu anda konuştuğum kişiler bana yazmayınca binbir türlü düşünceye girmez ve kendi kendimi bitirmezdim.

Teşekkür ederim

Sanırım senin herhangi birinin tavsiyesine değil biraz zamana ihtiyacın var, çünkü her şeyin çok güzel farkındasın ve öz farkındalığının bu kadar yüksek olmasına şaşırdım. Durumun farkında olman, doğrusu farkına varabilecek beceride olman büyük bir başarı bence, burada senin daha iyi hissettiğin günleri görmeyi bekliyor olacağım haney

 

[Anonymous (ca1d)]

Hangi dizi söyler misin? İlgimi çekti jsjs.

 

[fosforlucevriye]

Ya şöyle ben çok hayalperest ve karasız bir tipim. Çoğu konuda çok karşıt ve birbirine eş baskın fikirlerim var. Hata yapmaktan korkmuyorum ama geri dönülemez hatalar yapmaktan korkuyorum. Örneğin çocuk yapmak jdjekwllam hani “Ben anneliği sevmedim,bu çocuğu yok edebiliyor muyuz?” diyemiyoruz bunun geri dönüşü yok. Fakat birden fazla Ayisgi olsa biri bunu deneyimleyebilirdi ve eğer bana göre değilse bu karektere tekrar geçiş yapmazdım. Hayata bir kere geldiğimiz için her şeyi deneyimlemek istiyorum sanırım hsjskkw bu da maymun iştahlılığa sebep oluyor.

İlk cümleni aramızda kaç km var bilmiyorum ama kalbimde hissettim o mesafeden aoeıdfnaporeıfnarpıufn ama bu maymun iştahlı olmak değil bence, genciz önümüzde çok seçenek var ve haliyle hepsinde ne olur acaba diyoruz, belki zamanla seçenekler azaldıkça ve biz biraz daha kendimizi tanıdıkça sakinleriz ksafkşjfgnarkj

 

[fosforlucevriye]

Hangi dizi söyler misin? İlgimi çekti jsjs.

Yani dizi über derin değil onu bir belirteyim ben bir noktada karakterle yakınlaşıp içselleştirdim diye böyle oldu (sonra cevriye kötü dizi önerdi demesinler)
Love for Love's Sake

 

[Haney 🍯]

Sanırım senin herhangi birinin tavsiyesine değil biraz zamana ihtiyacın var, çünkü her şeyin çok güzel farkındasın ve öz farkındalığının bu kadar yüksek olmasına şaşırdım. Durumun farkında olman, doğrusu farkına varabilecek beceride olman büyük bir başarı bence, burada senin daha iyi hissettiğin günleri görmeyi bekliyor olacağım haney

Teşekkür ederim