kim de-fi
Trainee
- Katılım
- 28 Tem 2024
- Mesajlar
- 49
- Tepki
- 55
- Puan
- 8
Yoruldum bıktım ve tam olarak umutsuzluğumda boğuluyorum.
Onuncu sınıfım ve kızım son üç gündür olanlar yüzünden mahvoldum bunlardan önce kendimle alakalı şeylerden dolayı iyi reğildim ama şuan o kadar kötüyüm ki digerlerini unuttum. Ablalarım özür dilerim ama artık Twittera girebileceğimi sanmıyorum gece uyuyacağım zaman gözümün önünde yazışmalar fotoğraflar geliyor. Bi insan neden yazışma ssi yüzünden uyuyamaz ki? Ben uyuyamadım. Mutlu olamıyorum, mutlu olmaya hakkım olmadığını hissediyorum. İki haftadır beklediğim albümüm geldi pazartesi. İlk albümüm olacaktı ve uzun süre kendimi onunla teselli ettim. Sevinemedim bile o kadar boktan hissediyorum ki o kadar yorgun hissediyorum ki. Ben ondörd yaşındayım akşamları katledilen ablalarım hakkında tag atmak retweet yapmak istemiyorum ben okulda arkadaşlarımla dedikodu yapmak akşam onlarla yazışmak istiyorum. Ben internete girdiğimde öldürülen kadınları değil txtnin cbini konuşmak istiyorum ben yoruldum ben bıktım bunu yaşamak zorunda olmaktan bıktım. Bunların bi an önce bitmesini istiyorum ama vicdan azabı çekiyorum çünkü bu bitmeyecek ancak gündemden kalkacak bunun olmasını istemiyorum sadece bitse olmaz mı? Bitse mesela artık yoruldum ve yoruldum. Artık Twittera girebileceğimi sanmıyorum midem bulanıyor başım dönmeye başlıyor fiziksel ve psikolojik olarak kaldıramıyorum özür dilerim ben burada bırakıyorum. Özür dilerim
Muttlu bir şarkı veya bişey izlerken bile kalbim acıyor. Haketmiyorsun diyorum kendime içime oturuyor yapamıyorum.
Tam olarak mutsuzluğumda boğulduğum yerdeyim mutlu olamıyorum kafamdan çıkmıyor.
Onuncu sınıfım ve kızım son üç gündür olanlar yüzünden mahvoldum bunlardan önce kendimle alakalı şeylerden dolayı iyi reğildim ama şuan o kadar kötüyüm ki digerlerini unuttum. Ablalarım özür dilerim ama artık Twittera girebileceğimi sanmıyorum gece uyuyacağım zaman gözümün önünde yazışmalar fotoğraflar geliyor. Bi insan neden yazışma ssi yüzünden uyuyamaz ki? Ben uyuyamadım. Mutlu olamıyorum, mutlu olmaya hakkım olmadığını hissediyorum. İki haftadır beklediğim albümüm geldi pazartesi. İlk albümüm olacaktı ve uzun süre kendimi onunla teselli ettim. Sevinemedim bile o kadar boktan hissediyorum ki o kadar yorgun hissediyorum ki. Ben ondörd yaşındayım akşamları katledilen ablalarım hakkında tag atmak retweet yapmak istemiyorum ben okulda arkadaşlarımla dedikodu yapmak akşam onlarla yazışmak istiyorum. Ben internete girdiğimde öldürülen kadınları değil txtnin cbini konuşmak istiyorum ben yoruldum ben bıktım bunu yaşamak zorunda olmaktan bıktım. Bunların bi an önce bitmesini istiyorum ama vicdan azabı çekiyorum çünkü bu bitmeyecek ancak gündemden kalkacak bunun olmasını istemiyorum sadece bitse olmaz mı? Bitse mesela artık yoruldum ve yoruldum. Artık Twittera girebileceğimi sanmıyorum midem bulanıyor başım dönmeye başlıyor fiziksel ve psikolojik olarak kaldıramıyorum özür dilerim ben burada bırakıyorum. Özür dilerim
Gönderi otomatik olarak birleştirildi:
Muttlu bir şarkı veya bişey izlerken bile kalbim acıyor. Haketmiyorsun diyorum kendime içime oturuyor yapamıyorum.
Gönderi otomatik olarak birleştirildi:
Tam olarak mutsuzluğumda boğulduğum yerdeyim mutlu olamıyorum kafamdan çıkmıyor.
